Ekstraklasa siatkarzy – Piotr Gacek: niczego nie żałuję

W czwartkowym meczu w Gdańsku siatkarzy Lotosu Trefl z Cerradem Czarni Radom sportową karierę zakończył libero Piotr Gacek. „Niczego nie żałuję i jestem bardzo zadowolony z tego, co osiągnąłem” - zapewnił PAP blisko 39-letni były reprezentant Polski.

W czwartym secie przy stanie 21:14 dla radomskiej drużyny spotkanie zostało przerwane – zawodnicy obu zespołów utworzyli szpaler, przez który boisko opuścił Gacek. W pożegnalnym występie niespełna siatkarz zagrał z numerem 420 – tyle bowiem spotkań popularny „Gato” zaliczył w ekstraklasie.

Polska Agencja Prasowa: Zakręciła się łezka w oku?

Piotr Gacek: Zakręciła. Spędziłem przecież na siatkarskich parkietach ponad 20 lat, z czego prawie 15 w ekstraklasie. Zawsze grałem o najwyższe cele, w silnych klubach ze sporymi ambicjami i w takim też chciałem rozegrać swój pożegnalny mecz. Cieszę się, że w ostatnich latach mojej kariery mogłem występować w Gdańsku. To miasto stało się moim drugim domem, tu odniosłem swoje ostatnie sukcesy w karierze i jestem szczęśliwy, że właśnie tutaj wybiegłem po raz ostatni na parkiet. Teraz będę mocno trzymał kciuki za Lotos Trefl, bo to wyjątkowe miejsce i wyjątkowy klub. On dał mi możliwość rozwoju, wiele razy mi też pomógł, za co będę mu zawsze wdzięczny i zawsze go ciepło wspominał.

PAP: Decyzja o zakończeniu kariery była przemyślana i wielokrotnie analizowana, czy też pewnego dnia zerwał się pan rano z łóżka i postanowił powiedzieć "pas"?

P.G.: To był proces. Pojawiły się odpowiednie okoliczności, aby powiedzieć "dość".

PAP: Czy jedną z tych okoliczności był wiek? Mam pan już na karku prawie 39 lat...

P.G.: Każdy może mi wypomnieć wiek. Pesel to w sporcie istotna sprawa, który ogranicza pewne możliwości, ale to nie to. Czułem się na siłach, aby jeszcze sezon, a nawet dwa pograć na poziomie, który niedawno prezentowałem.

PAP: Co teraz? Będzie pan działał w siatkówce?

P.G.: Będę działał w biznesie i szeroko pojętym sporcie. Zapewne siatkówka też w nim się znajdzie. To ciekawy projekt, w którym chcę się zrealizować. Zresztą będzie o nim słychać, będzie go widać, ale na szczegóły jest jeszcze za wcześnie. Poczekajmy chwilę.

PAP: Nie chciał pan zostać w Lotosie Trefl, o którym tak ciepło się wypowiada?

P.G.: Kiedyś była wizja, abym pozostał w klubie i pełnił w jego strukturach taką funkcję, w której mógłbym wykorzystać swoje doświadczenie w budowaniu zespołu. Te plany delikatnie się jednak rozmyły, ale generalnie wszystko ułożyło się tak, jak miało się ułożyć. W trakcie sezonu poinformowałem prezesa, że to jest mój sportowy koniec, co pozwoliło działaczom kompletować drużynę pod kątem przyszłych rozgrywek bez mojego udziału.

PAP: Od samego początku była siatkówka, czy też próbował pan wcześniej sił w innych dyscyplinach?

P.G.: Od razu postawiłem na siatkówkę, która w Nysie jest bardzo popularna.

PAP: Urodził się pan jednak w Grodkowie...

P.G.: Ale nigdy tam nie mieszkałem. Jestem nysaninem. Akurat w czasie, kiedy miałem pojawić się na świecie, szpital położniczy w Nysie był w remoncie. Grodków to tylko moje miejsce urodzenia.

PAP: Jaką miał pan wizję rozpoczynając sportową przygodę? Zakończył ją pan jako wicemistrz świata, mistrz Europy, dwukrotny mistrz Polski, pięciokrotny triumfator krajowego pucharu oraz trzykrotny srebrny i brązowy medalista ligowych rozgrywek. W reprezentacji Polski rozegrał pan 114 meczów, a w ekstraklasie 420.

P.G.: Pierwszym klubem, w którym byłem zrzeszony to SKS Mechanik Nysa. Równocześnie jako obiecujący młody zawodnik trenowałem z seniorami Stali. Najpierw marzyłem, aby zagrać w tym zespole, następnie aby wystąpić w najwyższej klasie, a na końcu, aby znaleźć się w reprezentacji Polski. I wszystko powoli się urzeczywistniało.

PAP: Czy może pan, podobnie jak Edith Pif w swojej słynnej piosence, także powiedzieć - „niczego nie żałuję”?

P.G.: Tak. Nie brakuje mi niczego i niczego nie żałuję. Nie wychodzę z założenia, że mogłem zrobić coś więcej, albo że zrobiłem więcej niż mogłem. Los, może życie i mecze ułożyły się tak a nie inaczej i tak miało być. Jestem bardzo zadowolony z tego co osiągnąłem. Moja kariera była optymalna.

PAP: A najpiękniejszy jej moment?

P.G.: Było ich wiele. Każdy sukces. Zarówno wicemistrzostwo świata, jak i brązowy medal mistrzostw Polski.