„Droga kwarantanno"
Autor/Autorzy: Cezary Galek
Realizacja: Cezary Galek
Czas: 32’
Kwarantanna jest paradoksem. Dla zachowania życia, rezygnuje się z pewnych jego aspektów. Zamknięcie w czterech ścianach można porównać do życia w gabinecie luster. Dla niektórych jest to trudne i często bolesne doświadczenie. Nasze mieszkania i domy nagle stają się bezludnymi wyspami pośród oceanu samotności. Przed tą pustką uratować jednak nas może jedynie „nadmetraż wyobraźni”. Wyobraź sobie, że Kwarantanna staje się postacią. Co chciałabyś/ chciałbyś jej powiedzieć? …
Podstawą scenariusza audycji są autentyczne listy pisane anonimowo przez ludzi pozostających w domowej kwarantannie. To pokłosie projektu realizowanego przez zespół psychologów pod kierownictwem prof. Małgorzaty Opoczyńskiej- Morasiewicz z Instytutu Psychologii Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Jego założeniem jest psychologiczna pomoc człowiekowi odizolowanemu od drugiego człowieka, próba zdiagnozowania tej niecodziennej sytuacji i rejestracja często bardzo ulotnych elementów takich jak refleksje, uczucia i emocje. Audycja jest tego artystycznym opracowaniem i próbą opisania tej niezwykłej przestrzeni. Wybór i kompozycja tekstów, środki aktorskie i odpowiednio skomponowana autorska muzyka wydobywają uniwersalne wartości zawarte w listach. Koronawirus działa tu jak katalizator uczuć i zachowań. Rozpoczyna się opowieść o ludzkiej naturze poddanej presji nadzwyczajnych bodźców. Jaka jest kondycja naszego człowieczeństwa ? Produkcja odbywała się w warunkach ogólnoświatowej Pandemii z zachowaniem narzuconych również w mediach norm bezpieczeństwa. Autor miał do dyspozycji wydzielone, nieczynne na czas pandemii studio Polskiego Radia Zachód i własny sprzęt (mikrofony, audio rekorder, statywy) na co dzień używany do nagrań reporterskich. Występujący rejestrowani byli oddzielnie i na odległość mikrofonowych kabli.
Po 10 miesiącach życie wyryło na tej historii nowy ślad. Janusz Młyński, aktor kreujący w słuchowisku postacie męskie dowiedział się, że jest chory na covid. W uzupełnionej wersji słuchowiska staje się więc jego uczestnikiem. Zaciera się granica miedzy artystyczną kreacją a życiem.