Plebiscyt (głosowanie zakończone)

2014-09-03

Nagroda: Sony Cyber-shot DSC-WX350 Fot. materiały producenta

Najwięcej głosów w plebiscycie oddano na utwór "Kuropatniki. Powrót do korzeni" Grażyny Preder z Polskiego Radia Koszalin.

Nagrodę w plebiscycie (aparat Sony Cyber-shot DSC-WX350 z 32 GB kartą pamięci ufundowany przez Wojewodę Kujawsko-Pomorskiego) za najciekawsze uzasadnienie swojego wyboru otrzymuje Marta Antczak (Zachodniopomorskie). Gratulujemy!

Wszystkim dziękujemy za udział w plebiscycie, nadesłane głosy i uzasadnienia.

Regulamin plebiscytu

2014-09-04

Zasady i przebieg Plebiscytu / Terms and proceedings of the Plebiscite (wyciąg z Regulaminu)

Głosowanie prowadzone jest w terminie 5 - 15 września 2014 r. / Voting takes place between 5^th and 15^th September 2014,
Zgłoszeniem do uczestnictwa w Plebiscycie, jest wysłanie wiadomości pocztą elektroniczną na adres plebiscyt@radiopik.pl zawierającej / The application for the Plebiscite is an e-mail sent to plebiscyt@radiopik.pl containing the following:

tytuł wybranego utworu / Title of the chosen production,

uzasadnienie wyboru sformułowane w języku polskim lub angielskim / Justification of the choice in Polish or in English,

imię i nazwisko Głosującego / Given name and last name,

numer telefonu / Phone number,

adres do korespondencji / Correspondence address.

Każdy Głosujący może oddać tylko jeden głos w trakcie trwania Plebiscytu. / Each participant can vote only once during the Plebiscite.

Zwycięskim utworem w Plebiscycie zostanie ten utwór, na który oddano najwięcej głosów. / The winning production is a production which gathers most votes.

Nagrodę otrzyma osoba, która poda najciekawsze, zdaniem jury powołanego przez Organizatora, uzasadnienie swojego wyboru. Jury weźmie pod uwagę tylko te zgłoszenia, które zawierają wszystkie konieczne elementy (pkt. 1-5). / The prize will be awarded to the person who in the opinion of the jury chosen by The Organiser, presents the most interesting argument for his/her choice. The jury will only consider those applications which include all of the elements mentioned in pt 1-5.

REGULAMIN PLEBISCYTU NA NAJCIEKAWSZY UTWÓR MIĘDZYNARODOWEGO KONKURSU ARTYSTYCZNYCH FORM RADIOWYCH GRAND PiK 2014 Terms and conditions of the Plebiscite for the Best Production of the International Artistic Radio Forms Competition Grand PiK 2014

• 1000 metrów epopei / 1.000 Metres of the Epopee

2014-09-03

Producent / Producer: Fundacja "Głos Ewangelii"
Autorzy / Authors: Magdalena Balcerak
Realizatorzy / Sound producers: Magdalena Balcerak
Czas trwania utworu / Running time: 23'15"

Kilka lat temu światem filmowym wstrząsnęła wiadomość o odnalezieniu zaginionej kopii niemego filmu „Pan Tadeusz” z 1928 r. , w reżyserii Ryszarda Ordyńskiego. Rozpoczęto pracę nad rekonstrukcją dzieła. Dobrze zachowane fragmenty taśmy połączono z niezniszczonymi fragmentami pozostałych dwóch kopii. Wkrótce niezwykłego odkrycia dokonuje Joanna Puchalska, której przodkowie byli właścicielami Czombrowa – pierwowzoru Soplicowa.

A few years ago the film millieu was stirred by the discovery of a lost copy of the silent movie “Pan Tadeusz” directed by Ryszard Ordyński in 1928. The specialists started the tedious task of reconstructing this picture. Well preserved fragments of the film reel were combined with the undamaged fragments of two other copies that survived. Then an extraordinary discovery was made by Joanna Puchalska whose predecessors owned the manor in Czombrów – a prototype of Soplicowo from the epopee “Pan Tadeusz”.

• Biedni strażacy patrzą na tęczę / Poor Firemen Staring at the Rainbow

2014-09-03

Producent / Producer: PR RDC
Autorzy / Authors: Maciej Łubieński, Michał Walczak
Realizatorzy / Sound producers: Maciej Łubieński, Michał Walczak, Kajetan Strzelczyk
Czas trwania utworu / Running time: 36'11

Słuchowisko jest odpowiedzią na pytania związane z wydarzeniami 11 listopada na pl. Zbawiciela - To jest typowy “Pożar w burdelu”, przeniesiony do radia. A Pożar w burdelu to taka lekko chaotyczna forma kabaretowo – teatralno – muzyczno – estradowa, która polega na tym, że grupa aktorów odgrywa rozmaite postaci. To sekwencja rozmaitych fabuł zaplecionych w jakiś wątek. Tutaj takim głównym wątkiem jest miesięcznica spalenia tęczy. Występują tam postaci charakterystyczne dla opowieści “Pożaru w burdelu”, m.in charakterystyczny duszpasterz hipsterów, komisarz Andrzejczuk z komisariatu przy Wilczej, prezydent Hanna Gronkiewicz – Waltz, czy kierownik II linii metra. - Wszystkie te postaci starają się poradzić sobie z traumą po spaleniu tęczy. Jest tam jakiś szkielet fabularny, którego nie będę zdradzał. U nas piosenki są wymieszane ze scenkami. Jest zmienność, więc w słuchanie można się włączyć w każdej chwili – mówi Maciej Łubieński, współtwórca spektaklu.

The radio play is an answer to the questions that the events of November 11 at the Saviour's Square raised.

- This is a typical “Brothel on Fire” transferred to the radio. And “Brothel on Fire” is a slightly chaotic mix of cabaret, theatre, music and stage performance which consists of a group of actors playing various characters. It is a sequence of many stories weaved together to make a common thread. In this case the main thread is the monthiversary of the rainbow burning down.

The characters in the play are characteristic to a story by “Brothel on Fire”, such as a distinctive hipsters' priest, officer Andrzejczuk from the Wilcza Street police station, president of Warsaw, Hanna Gronkiewicz-Waltz, or the manager of the second metro line.

- All of these characters are trying to deal with their trauma after the rainbow was burnt down. There is a sort of a fable construction but I don't want to reveal too much. In our play, songs are mixed with dialogues. There's variability, which means you can join in and start listening to the show at any moment. - says Maciej Łubieński, co-author of the play.

• Chleb rzucony umarłym / Bread Thrown to the Dead

2014-09-03

Producent / Producer: Teatr PR
Autorzy / Authors: Bogdan Wojdowski, Waldemar Modestowicz - adaptacja
Realizatorzy / Sound producers: Maciej Kubera
Czas trwania utworu / Running time: 45'07"

Bogdan Wojdowski rodziców stracił w warszawskim getcie. To miasto jego dzieciństwa. Małe getto z kładką nad ulicą Chłodną. Ojciec miał warsztat tapicerski. Wojdowski pisał tę powieść latami i niszczył. Stawiał sobie wysokie wymagania. Był Polakiem, był Żydem. Pisał po polsku, żydowski los czasu wojny nie dawał mu spokoju. Próbował ujarzmić demony. Tak powstał „Chleb rzucony umarłym”. Bogdan Wojdowski opisał zagładę warszawskich Żydów, czyniąc bohaterem kilkunastoletniego chłopaka. Powstał wstrząsający zapis śmierci, portrety ludzi doprowadzonych do skrajnego cierpienia i upodlenia. Nieludzkie okrucieństwo i zezwierzęcenie katów. Dokument czasu wojny i świadectwo zagłady. Słuchowisko jest adaptacją tej powieści.

Bogdan Wojdowski lost his parents in the Warsaw Ghetto. It was the city of his childhood. Small Ghetto with a footbridge over Chłodna's street. His father had an upholstery workshop. Wojdowski was writing and destroying this novel for years. He set himself high standards. He was a Polish man, he was a Jew. He was writing in Polish as wartime fate of Jews haunted him constantly. He tried to tame the demons. This is how the Bread for the Departed was created. Bogdan Wojdowski described the extermination of Warsaw’s Jews, putting a teenage boy as a main character. This gave the shattering record of death, portraits of people driven to extreme suffering and degradation. Inhuman cruelty and bestiality of executioners. Document of the wartime and evidence of doom. Radio play is an adaptation of the novel.

• Dopóki jestem / For As Long As I Live

2014-09-03

Producent / Producer: Studio Reportażu i Dokumentu PR
Autorzy / Authors: Patrycja Gruszyńska-Ruman, Magdalena Balcerak
Realizatorzy / Sound producers: Magdalena Balcerak
Czas trwania utworu / Running time: 36'36''

W październiku 2005 roku z willi Chimera w podwarszawskim Milanówku pani Elżbieta Drzewińska wychodzi z domu na próbę chóru. Już nigdy nie wraca do domu. Rodzina znajduje kartkę: „Jeśli umrę, albo coś mi się stanie winny będzie Piotr B”. Równo rok później znika jej mąż Wiesław. Ciał małżeństwa do dziś nie odnaleziono. Piotr B. to lokator kwaterunkowy zajmujący od lat willę państwa Drzewińskich. Był on wyjątkowo złośliwy i agresywny w stosunku do Drzewińskich. Przez lata przeróżne instytucje, do których małżeństwo zwracało się z prośbą o pomoc pozostawały głuche. W listopadzie ubiegłego roku Piotr B. zostaje aresztowany za zlecenie zabójstwa synów państwa Drzewińskich. Reportaż to próba opowiedzenia historii oczami osób postronnych i najbliższych państwa Drzewińskich: syna, rodziny, przyjaciół. Dlaczego małżeństwo nie uzyskało od nikogo pomocy?

Over one million people go missing worldwide each year. In Poland, the statistics suggest some 15,000. Some of these people start a new life away from their families, while others are crime victims. In 2006, Elżbieta Drzewińska from Milanówek near Warsaw left for her choir practice and never came back.

• Echo pękniętych strun. Ścieżkami Ukraińskich Kobziarzy. / The Echo of Broken Strings. The Paths of Ukrainian Kobzars.

2014-09-03

Producent / Producer: National Radio Company of Ukraine / Channel Promin
Autorzy / Authors: Volodymyr Noskov, Olga Ivanova
Realizatorzy / Sound producers: Maryna Gotseva-Skyba
Czas trwania utworu: 30'42''

Młody, całkowicie niewidomy dziennikarz, Volodymyr Noskov, który używa nowoczesnych środków komunikacji, jak nawigacja GPS, chciałby zrozumieć, jak dawni niewidomi Kobziarze – śpiewacy, muzycy, bardowie – żyli i tworzyli. Z pomocą swojej widzącej koleżanki, Olgi Ivanowej, odwiedza jedyne na świecie Muzeum Kultury Kobziarskiej, rozmawia z badaczami owej kultury oraz ze współczesnymi kobziarzami. Pomaga to obojgu dziennikarzom zrozumieć wyjątkowy charakter zjawiska – sztuki Ukraińskiego kobziarstwa i jego dramatycznej historii.

Young totally blind radio journalist Volodymyr Noskov who uses the modern means of communication like GPS navigator would like to understand how the blind singers and musicians of past Kobzars lived and created. With the help of his seeing colleague Olga Ivanova he visits the only in the world museum of Kobzar Culture, interviews researchers of the kobzar culture and communicates with the modern kobzars. It helps both journalists to understand the unique character of this phenomenon – Ukrainian kobzar art and also the dramatic pages of its history.

Молодий тотально незрячий радіожурналіст, який використовує сучасні засоби комунікації, хоче зрозуміти як жили й творили незрячі співці та музиканти минулого – кобзарі. За допомогою зрячої колеги він вирушає в єдиний у світі музей кобзарства, розпитує дослідників кобзарства й спілкується з сучасними кобзарями. Це допомагає обом журналістам збагнути унікальність цього явища – українського кобзарства, а також драматичні сторінки його історії.

• Eli Lama azavtani

2014-09-03

Producent / Producer: PR PiK
Autorzy / Authors: Żaneta Walentyn
Realizatorzy / Sound producers: Marek Rzepa
Czas trwania utworu / Running time: 25'29''

Dlaczego ksiądz zajmuje się Żydami? - To pytanie jeszcze dziś zdarza się słyszeć jednemu z bohaterów reportażu.

Historia podobozów Stutthof w Szerokopasie, Grodnie i Bocieniu po niemal 70 latach ujrzała światło dzienne. Mieszkańcy, świadkowie dramatu ok.5 tys. żydowskich kobiet z całej Europy nie chcieli mówić na ten temat. Kilku z nich złożyło zeznania w 1950 r. i sprawa ucichła. Ucichła na tyle, ze nawet dziś wielu historyków zajmujących się II wojną światową niewiele albo zgoła nic nie wie o tej historii.

“Why do you, a priest, deal with the Jews?” – even today this questions is sometimes posed to one of the characters of this radio story.

Historical accounts of the sub-camps of Konzentrationslager Stutthof, located in Szerokopas (Scherokopas) Grodno and Bocień (Bottschin) are emerging only now, after nearly seven decades. The residents of the three villages who witnessed the suffering of nearly five thousand Jewish women did not speak of these events for a long time. A few of them testified in the 1950’s, then it all died down. So much so that today even many historians dealing with World War 2 know little or nothing about this story.

• Gangsterskie sprawy Warszawy - książę Srebrny Śledź / Silver Herring

2014-09-03

Producent / Producer: PR RDC
Autorzy / Authors: Marek Miśko
Realizatorzy / Sound producers: Marek Miśko
Czas trwania utworu / Running time: 09'04

Pod koniec lat 70. XX wieku milicja otrzymała kilkadziesiąt zgłoszeń o włamaniach do warszawskich szpitali. Przestępcy nie byli jednak zainteresowani pieniędzmi, czy drogim sprzętem medycznym. Z magazynów zaczęły jedynie znikać klisze rentgenowskie i to w ilościach hurtowych. Wszyscy zachodzili w głowę do czego złodziejom potrzebne są tony zrabowanych zdjęć… Trwające kilka lat śledztwo doprowadziło śledczych do zaskakujących wniosków...

By the end of 1970's the militia received several dozen notifications of burglaries in Warsaw hospitals. The criminals, however, were not interested in money or expensive medical equipment. The only thing that would disappear from the storages were X-ray plates and in really large numbers. Everyone was going nuts trying to figure out what the burglers could possibly need tons of robbed X-rays for... The inquiry that took several years led the investigators to some quite surprising conclusions...

• Historie rodzinne / Family Stories

2014-09-03

Producent / Producer: Marta Rebzda / Producent niezależny
Autorzy / Authors: Marta Rebzda
Realizatorzy / Sound producers: Michał Jankowski
Czas trwania utworu / Running time: 34'31"

Peter urodził się tuż po wojnie. Wychowywał się w domu dziadków w Furstenau, w pólnocno-zachodnich Niemczech. U boku mamy, ale bez ojca, o którego nigdy nie pytał. Dopiero w wieku 27 lat podczas wizyty u dziadków Peter otrzymał list od Józefa. List ten dotarł do Furstenau rok wcześniej. Peter był wstrząśnięty. Prawie rok zajęło mu odpisanie na list od Józefa. Historię Petera i Józefa opisał w swojej książce syn Petera, Kolja, który może inaczej niż ojciec patrzy na tę relację, ale w pełni rozumie wybory, jakich dokonał wiele lat wcześniej jego tata.

Peter was born shortly after World War II. He was raised at his grandparents' home in Furstenau, Lower Saxony, North - West of Germany. His mother was around, while there was no father, however, Peter never asked questions about it. It was until he reached the age of twenty-seven when, while paying a visit to his grandparents, he was given a letter written by Józef. This letter reached Furstenau a year earlier. Peter was deeply shaken. It took him almost another year to write back to Józef. The story of Peter and Józef was described in a book by Peter's son, Kolja, who's take on this relationship may somewhat differ from his father's, nonetheless he fully appreciates the choices Peter has made years ago.

• Japonia na wyciągnięcie sznura / Japan Within the Reach of a Rope

2014-09-03

Producent / Producer: PR Opole
Autorzy / Authors: Adrian Chimiak, Magdalena Szybińska
Realizatorzy / Sound producers: Adrian Chimiak
Czas trwania utworu / Running time: 22’23’’

Każda śmierć jest trudna, lecz samobójcza pozostawia najtrudniejsze i sprawiające ból pytania. Tym, którzy są żywi.

Every death is difficult but a suicide leaves the most difficult questions to those who remain alive.

• Jeśli nie ja, to kto? / If Not Me, Then Who?

2014-09-03

Producent / Producer: PR Rzeszów
Autorzy / Authors: Olga Hałabud
Realizatorzy / Sound producers: Jerzy Dziobak
Czas trwania utworu / Running time: 20'57''

Igor, Jurij, Sasza, Taras, Wołodia, Wasyl....Jeden z nich został ranny w brzuch, inny ma postrzeloną rękę, a 20-letniemu Igorowi snajper odstrzelił nogę. Wszyscy mają od 20 do pięćdziesięciu kilku lat. Do Kijowa pojechali wesprzeć Majdan. W najczarniejszych myślach nie przypuszczali, że nadejdzie czas, kiedy brat będzie strzelał do brata. Nie bali o siebie. Drżeli o swoich towarzyszy. Mówią: jeśli nie ja, to kto miał jechać? W Polsce leczyli rany i nabierali sił.

Igor, Yuri, Sasha, Terrace, Volodya, Vasyl .... One of them was wounded in the abdomen, the other hand has shot a 20-year-old Igor sniper shot off his leg. All are from 20 to fifty several years. Support went to Kiev Maidan. In the darkest thoughts did not expect that there will come a time when brother will shot his brother. They were not afraid of each other. They trembled with his companions. They say, if not me, who had to go? In Poland, heal wounds and take away his strength.

• Królowe Chaosu / Queens of Chaos

2014-09-03

Producent/ Producer: PR Gdańsk
Autorzy / Authors: Magdalena Świerczyńska-Dolot
Realizatorzy / Sound producers: Stefan Kotiuk, Jacek Puchalski
Czas trwania utworu / Running time: 22'59''

Stereotypy o marynarzach są wszystkim doskonale znane: że ma kobietę w każdym porcie, a jego żona na lądzie nic, tylko wydaje jego ciężko zarobione pieniądze. Mówią tak ci, którzy nie znają życia marynarskich rodzin.

Bohaterkami reportażu "Królowe Chaosu" są cztery panie, różne od siebie i w różnym wieku. Łączy je jedno - są żonami marynarzy. Reportaż to opowieść o wiecznej tęsknocie, o kobietach wyjątkowych i silnych, które pracują zawodowo, wychowują dzieci, podejmują często kłopotliwe decyzje, bo nie ma czasu ani możliwości, aby skonsultować je z mężem. Opowieść o czekaniu, tłumieniu emocji, radzeniu sobie z przeciwnościami losu.

Stereotypes about the sailors are all well known: he has a woman in each port, and his wife spends his hard-earned money on the land. They say so, those who do not know the life of the seaman's families.

The heroines of reportage "Queens of Chaos" are four ladies, different from each other and at different ages. But they are similar because they are the wives of sailors. Feature is the story of eternal longing, unique and strong women who work professionally, raise children, take the often confusing decisions because they do not have the time or opportunity to consult them with her husband. The story of waiting, the suppression of emotions, coping with adversity.

• Kuropatniki. Powrót do korzeni / Kuropatniki. The Return to the Roots

2014-09-03

Producent / Producer: PR Koszalin
Autorzy / Authors: Grażyna Preder
Realizatorzy / Sound producers: Adam Iwaszkiewicz
Czas trwania utworu / Running time: 24'36''

69 lat temu opuścili rodzinne Kuropatniki i z niewielkim bagażem wyruszyli w podróż w nieznane. Jak się okazało do Sielska na Pomorzu Zachodnim. Tutaj zaczynali życie od nowa, długo jeszcze mając nadzieję, że historia cofnie bieg zdarzeń do czasów przedwojennych.

Dzisiaj w Sielsku mieszka już tylko garstka pierwszych polskich osadników. Ich dzieci i wnuki pewnie zapomniałyby o swoich korzeniach, gdyby nie Barbara Górniak, która postanowiła ocalić pamięć Kuropatnik.

Założyła "Stowarzyszenie Kresowian Kuropatniki", prowadzi stronę internetową , zbiera wspomnienia najstarszych kuropatniczan, organizuje w szkołach żywe lekcje historii.

69 years ago they set off, carrying only their necessary belongings, from their home village of Kuropatniki, Ukraine, on a journey towards the unknown. They ultimately ended up in Sielsko, Western Pomerania, Poland. This is where they had to completely ‘restart’ their life and where for a long time they cherished their hope that history would reverse the course of events back to the pre-war years.

Today, only a few of the first Polish settlers still live in Sielsko. Their children and grandchildren would have probably forgotten about their roots, if not for Barbara Górniak, who decided to save the memory of Kuropatniki.

She is the founder of the ‘Stowarzyszenie Kresowian Kuropatniki’ association and the administrator of its homepage. She also collects the reminiscences of the oldest inhabitants of Kuropatniki and organises live history lessons at schools.

• Na jednym wózku / It takes two to tango

2014-09-03

Producent / Producer: PR Lublin
Autorzy / Authors: Agnieszka Czyżewska Jacquemet
Realizatorzy / Sound producers: Piotr Król
Czas trwania utworu / Running time: 35'00''

Mężczyzna z przeszłością, kobieta po przejściach... Spotkali się przypadkiem i los dał im drugą szansę, ale szczęście ma swoją cenę, którą nie każdy potrafi zapłacić. Opowieść o miłości bez deklaracji i bez kompromisów, która dzieje się wciąż i na nowo w sklepie, w kuchni, czy na spacerze. A wszystko w nieprzewidywalnym rytmie tanga Astora Piazzolli.

A man with the past, a woman who has been through a lot meet by accident... They got their second chance from life, but happiness has its price which not everyone is willing to pay. It is a story about love without declarations and compromises. Constantly happening and beginning anew in an unpredictable rhythm of Astor Piazzolla's tango.

• Niechciana – Vesna Parun o sobie samej / UNWANTED – Vesna Parun in Her Own Voice

2014-09-03

Producent / Producer: HRT - Croation Radiotelevision
Autorzy / Authors: Branko Pejnovic,
Reżyser/ Director: Ljubomir Pauzin
Realizatorzy/Sound producers: Marija Pecnik Kvesic
Czas trwania utworu/Running time: 55'

Vesna Parun jest jedną z największych poetek, piszących w języku Chorwackim. Była szczególną kobietą, o zawiłym i złożonym życiorysie, co w wielu wypadkach było wynikiem jej silnego charakteru i wrażliwości. Urodziła się na wyspie Zlarin, 10 kwietnia 1922. Młodość spędziła w Split i przyjechała do Zagrzebia, na krótko przed wybuchem II Wojny Światowej z zamiarem pójścia na uniwersytet. Spędziła tam większość życia, lecz z powodów zdrowotnych ostatnie lata spędziła w Stubickich Toplicach nieopodal Zagrzebia. Tam też zmarła 25 października 2010.

Program jest zbiorem, połączeniem wywiadów, jakich udzieliła dziennikarzom na przełomie lat. Jest to próba oddania jej głosu, by w końcu mogła opowiedzieć o sobie i swoim życiu– sama o sobie samej.

Vesna Parun is one of the greatest poets who had written in the Croatian language. She was a very particular woman with an intricate and complex fate which had in many ways been determined by her strong character and her delicate sensitivity. Born on the island of Zlarin on April 10, 1922 she spent her youth in Split and arrived in Zagreb just prior to the start of World War II in a bid to enroll into university. She lived most of her life in Zagreb, but due to health problems she had spent the last years of her life in Stubicke Toplice near Zagreb, where she died on October 25, 2010.

This feature is the result of combining numerous interviews she had given to different journalists at different times and in different places and represents an attempt for her to finally get the chance to speak about herself and her life in her own words

Vesna Parun je jedna od najvećih pjesnikinja koje su pisale hrvatskim jezikom. Bila je osobita žena zamršene i složene sudbine koju je u mnogočemu odredio njezin snažan karakter i tankoćutni senzibilitet. Rođena je na otoku Zlarinu 10. travnja 1922. godine, mladost je proživjela u Splitu, a u Zagreb je stigla u osvit II svjetskog rata došavši na studij. U Zagrebu je proživjela najveći dio svojega života, da bi, shrvana bolešću, zadnje godine provela u Stubičkim toplicama blizu Zagreba gdje je i umrla 25. 10. 2000.

Ovaj feature je nastao iz mnogih interviewa koje je dala raznim novinarima u raznim prigodama i na raznim mjestima i pokušaj je da se, napokon, ostvari mogućnost da o sebi i svojem životu progivori vlastitim riječima.

• Nieidealna piosenka / An Imperfect Song

2014-09-03

Producent / Producer: PR Katowice
Autorzy / Authors: Anna Dudzińska
Realizatorzy / Sound producers: Krzysztof Kiczek
Czas trwania utworu / Running time: 32'05''

Łukasz ma 14 lat, jest nastolatkiem, w którego życiu wydarzyło się wszystko, co najgorsze. Porzucenie w dzieciństwie przez mamę to tylko początek całego pasma nieszczęść, z którymi musi sobie radzić. I niestety bardzo często przegrywa. Pewnego dnia jego historia zaczyna układać się w pierwszą zwrotkę piosenki.

Łukasz rozpoczyna pracę z muzykiem - Krzysztofem, dźwiękowcem, który pracuje w radiu. Chłopak próbuje przekroczyć bariery nieumiejętności i braku wykształcenia muzycznego. Czeka go długa droga.

Łukasz is fourteen years old, a teenager who has had encountered the worst that could happen. Being abandoned by his mother was only the beginning of a whole series of unfortunate events that he’s had to somehow navigate in life. And unfortunately, he’s often been on the losing end. One day his story starts to piece together into the first verse of a rap song.

In the studio at the radio station, together with Krzysztof, the sound producer, who is also a musician, Łukasz attempts to break through the barrier of his own limits and lack of musical education. And, in fact, he needs to learn just about everything.

At the same time, he organises a review of all the rap groups from other children’s homes and other centres for young people “with problems”. A scene featuring the rap festival whose organisation cost so much effort, concludes our story about Łukasz, but doesn’t entirely answer the question – would music and a more mature approach towards his relationship with his brother, help him change his life (“get him on the straight and narrow”)?

• Opowieść o tym jak w teatrze spotkały się dwa światy / A Tale of How Two Worlds Met In The Theatre

2014-09-03

Producent / Producer: PR Szczecin
Autorzy / Authors: Małgorzata Jurgiel na antenie PR Szczecin Furga
Realizatorzy / Sound producers: Wawrzyniec Szwaja
Czas trwania utworu / Running time: 16'38''

Reportaż opowiada o grupie studentów i absolwentów jednej ze szczecińskich szkół artystycznych, którzy wzięli udział w projekcie teatralnym, integrującym słyszących i niesłyszących artystów. Akcja reportażu rozpoczyna się w garderobie teatralnej, gdzie trwają gorące przygotowania do spektaklu. Poznajemy głównych bohaterów i motywy ich decyzji dotyczącej przyłączenia się do tego teatralnego projektu. W dalszej części aktorzy opowiadają o swoim spotkaniu z głuchymi, nauce języka migowego i fascynacji tym światem. Poznajemy ich pracę na licznych próbach, doświadczamy kolejnych etapów tworzenia spektaklu przez słyszących i niesłyszących aktorów oraz cały pozostały zespół teatru.

The reportage tells the story of a group of students and graduates of an art school in Szczecin, who took part in a theatrical project. Its aim was to integrate hearing artists with hearing-impaired artists. The action begins in a theatrical dressing room, where hectic preparations for the performance are taking place. We meet the main heroes and their reasons for joining the theatrical project. Later, the actors talk about their meeting with the deaf, learning sign language and their fascination with this world. We learn about their work during numerous rehearsals, experience the following stages of performance rehearsals by the hearing and the deaf actors, as well as the rest of the crew.

• Ostatni Świadek / The Last Witness

2014-09-03

Producent / Producer: PR Koszalin
Autorzy / Authors: Jolanta Rudnik, Andrzej Rudnik
Realizatorzy / Sound producers: Adam Iwaszkiewicz
Czas trwania utworu / Running time: 35'24''

Samuel Willenberg to ostatni żyjący więzień hitlerowskiego obozu zagłady w Treblince. Ukończył już 90 lat. Jego życie pobudza do myślenia i stawiania pytań – bo jak można żyć, gdy było się w Treblince?

Spośród niemieckich obozów śmierci ten był najstraszliwszy. Jak zeznał podczas procesu po wojnie jeden z esesmanów: „Auschwitz to była fabryka. Bełżec – laboratorium. A Treblinka była taśmą śmierci – prymitywną, ale skuteczną”. Samuel nie zginął od razu, bo trafił do grupy więźniów pracujących w obozie. Uciekł z Treblinki podczas buntu w sierpniu 1943 roku. Biegł przez las i krzyczał „piekło spalone”. Pozostawił za sobą płonący obóz, w którym zginęły jego dwie siostry i nigdy nie powiedział o tym rodzicom, których odnalazł w Warszawie. Walczył w powstaniu razem z żołnierzami Armii Krajowej. Po wojnie ożenił się z Adą Lubelczyk, Żydówką, która uciekła z getta warszawskiego. Willenbergowie w 1950 roku wyemigrowali do Izraela.

Samuel bardzo długo nie chciał pojechać do Niemiec. Po raz pierwszy był tam w maju 2001 roku, kiedy to uroczyście otwarto pierwszą ambasadę izraelską w Niemczech. Budynek ambasady zaprojektowała jego córka – Orit Willenberg-Giladi. Willenberg pracował w Izraelu jako geodeta. Po przejściu na emeryturę zaczął rzeźbić. Jest to jednak kolejny powrót do Treblinki, bo rzeźbi ludzi zapamiętanych z obozu. Nie ma dnia, w którym by nie myślał o swoich wojennych przeżyciach.

Samuel Willenberg miał nie żyć już pierwszego dnia w Treblince, z getta warszawskiego miała trafić do Treblinki także Ada – mieli zginąć jak miliony innych Żydów, miało nie być państwa izraelskiego. Miało nie być ich córki, ale to właśnie ona, Orit Willenberg-Giladi, zaprojektowała budynek ambasady Izraela w Berlinie. Czy Samuel mógł wyobrazić sobie coś bardziej nierealnego, gdy trafił do Treblinki?

Samuel Willenberg jest ostatnim żyjącym świadkiem Treblinki. Dlaczego właśnie on?

Samuel Willenberg is the last alive prisoner of the Nazi-Germany extermination camp at Treblinka. He's over 90 years old. His life His life makes people think and ask questions,because how can you live after being at Treblinka?

Amongst all German extermination camps, this one was the most terrifying. As one of the SS members testified during the post-war trial – "Auschwitz was a factory, Bełżec was a laboratory, and Treblinka was a death assembly line, primitive but effective."
Samuel wasn't killed at once as he was forced to a group of prisoners working at the camp. he escaped from the Treblinka camp during the rebellion in August 1943. He ran and shouted "the hell's burnt". He left the burning camp behind himself, where two of his sisters were killed, and he never told his parents about that, whom he found in Warsaw.
He fought in the Warsaw Uprising with the AK soldiers. After the war was over, he married Ada Lubelczyk, a Jewish woman, who escaped from the Warsaw Ghetto. The Willenbergs emigrated to Israel in 1950.

Samuel didn't want to go to Germany for very long. He went there for the firts time in 2001 when the first Israeli Embassy was opened in Germany. The building was designed by his daughter - Orit Willenberg-Giladi.

Willeneberg worked as a geodesian in Israel. After he was retired, he took up sculpture. This is another proof of his coming-back to Treblinka as he makes sculptures of the people he still remembers from the camp. He thinks about his war experiences day by day. Samuel was to die during the first day after he'd arrived at Treblinka. Ada also was to go to Treblinka from the Warsaw Ghetto. They were supposed to be killed like millions of Jews.

Israel and their daughter were not supposed to exist. However, it was her – Orit Willenberg- Giladi who designed the building of the Embassy of Israel in Berlin. Could Samuel imagine something more unreal when he came across to Treblinka?

Samuel Willenberg is the last alive witness of Treblinka. Why him?

• Pankower

2014-09-03

Producent / Producer: PR Rzeszów
Autorzy / Authors: Małgorzata Iwanicka
Realizatorzy / Sound producers: Jerzy Dziobak
Czas trwania utworu / Running time: 21'05''

Niewiele jest wśród nas osób, które mają chęci realizować swoje marzenia. Czasami są to marzenia z dzieciństwa np. żeby grać na jakimś instrumencie w zespole. Jednak jak się okazuje, to nie jest wcale takie proste znaleźć grupę osób, która będzie grała hobbystycznie. Udało się to bohaterom reportażu.

There are few among us people who have a desire to realize their dreams. Sometimes these are the dreams of childhood, for example, to play a musical instrument in the band. But as it turns out, it is not all that easy to find a group of people who will be playing as a hobby. This has been the heroes of reportage.

• Podzielony Naród. Dedykacja / The Sundered Nation. Dedication.

2014-09-03

Producent / Producer: National Radio Company of Ukraine / Educational and Cultural Programs
Autorzy / Authors: Alina Akulenko
Realizatorzy / Sound producers: Alina Akulenko
Czas trwania utworu / Running time: 22'22''

"Podzielony Naród. Dedykacja" przedstawia nie tylko wyjątkową historię życia Anny Kosmach, filozof i poetki. Jest to także refleksja nad losem narodu Ukraińskiego, który ciągle podnosi się po upadku Związku Radzieckiego, którego był częścią aż do 1991.

Przez dziesięciolecia rządów komunistycznych Ukraińscy patrioci walczyli w podziemiu o niezależność. Wszyscy, którzy bezpośrednio lub pośrednio byli z nimi związani, lub chociaż podejrzani o udział w tej walce, oraz ci, którzy popadli w niełaskę Partii Komunistycznej byli eksterminowani, jako „wrogowie ludu”. Ich tragiczny los był także dzielony przez ich rodziny. Represje, przesłuchania, przeszukania, tortury, egzekucje czy obozy na Syberii – tak oto Związek Radziecki karał ich za jakiekolwiek próby wyrwania się z jego żelaznego uścisku.

Matka Anny Kosmach była represjonowana, jako członek Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów (OUN), ruchu podziemnego, walczącego o niezależność Ukrainy od 1929 do lat 50-tych. Ten fakt wpłynął na całe życie Anny: wychowała się w sierocińcu i nawet będąc członkiem Ligi Młodych Komunistów i posiadając dobre świadectwo pracy była naznaczona piętnem córki wroga ludu. Jej wiersze były zabronione do publikacji gdziekolwiek na terenie Sowieckiej Ukrainy. To piętno zrujnowało także jej życie osobiste: musiała odsunąć swoje marzenia i powstrzymać swoją twórczość, stać się niewidoczną, by nie zniszczyć kariery męża. Anna Kosmach pracowała jako reporter w regionalnej rozgłośni radiowej przez 20 lat i robiła wszystko, by utrzymać rodzinę razem, do czasu aż poczuła, że już dłużej tak nie może. Rzuciła pracę, mieszkanie, dobytek, męża i nazwisko, i wyruszyła do rodzinnej miejscowości Biloberezka w Karpatach.

Żyje tam nadal, sama w małym domku. Posiada kilka hektarów kamienistej ziemi, na której ma farmę, pasiekę i sad, i gdzie pisze swoje wiersze. W ciągu ponad trzech lat opublikowała trzy zbiory poezji, a kolejny wkrótce się ukaże. Marzy o tym, by postawić murowany dom, zasadzić wokół niego sad i napisać autobiografię...

"W Podzielony Naród. Dedykacja" czuć głęboki smutek, gdy Anna Kosmach, recytując swoje wiersze, rozmyśla nad swoim życiem i losem narodu Ukraińskiego. Autorka programu użyła współczesnych piosenek Ukraińskich, w aranżacji alternatywnego zespołu Ruthenia, grupy rockowej Okean Elzy, Iryny Roszkulets i Pavlo Sklyarova.

The radio program The Sundered Nation. Dedication does not only feature the unique life story of Anna Kosmach, an original country philosopher and poetess. It is also a reflection on the fate of the Ukrainian nation that is still recovering after the breakup of the Soviet Union, a part of which it was until 1991.

Throughout the decades of Communist rule Ukrainian patriots struggled underground for independence. All those who were directly or indirectly involved or suspected of involvement in that struggle as well as those disfavored by the Communist Party were exterminated as “enemies of the people”. Their tragic fate was also shared by their families. Repressions, interrogations, searches, tortures, executions, or camps in Siberia – that was how the Soviet Union punished them for any attempts to wriggle out of its iron grip.

Anna Kosmach’s mother was repressed as a member of the Organization of Ukrainian Nationalists (OUN), the underground movement that fought for Ukraine’s independence from 1929 till the 1950s. That fact told on all her life: she was raised in an orphanage, and even being a member of the Young Communist League and having good labor records, she was “stigmatized” as the daughter of an enemy of the people. Her poems were barred from publishing anywhere in the Soviet Ukraine. That stigma also ruined her personal life: she had to hold her dreams back and her creative muse still and she tried not to be conspicuous so as not to damage her husband’s career. Anna Kosmach worked as a reporter at the regional radio station for twenty years and did her best to keep her family together, but finally she felt that she could not bear it any longer. She quit her job, her apartment and belongings, her husband and family name, and went to her native village of Biloberezka in the Carpathians. There she still lives alone in a small house. She has several hectares of stone soil where she keeps a farm, an apiary, and an orchard and writes her verse every day. Over three years she has published two collections of poems and one more is to come out soon. She dreams of building a stone house, planting an orchard around it, and writing an autobiographical novel…

There is a touch of deep sadness in the program The Sundered Nation. Dedication in which Anna Kosmach muses over her life and the fate of the Ukrainian nation and recites her poems. The author used modern Ukrainian songs performed by the alternative band Ruthenia, the rock group Okean Elzy, Iryna Roshkulets, and Pavlo Sklyarov

Проект «Розкраяна нація. Присвята» - не просто сповідь-розповідь жінки з унікальною долею, самобутнього сільського філософа і поетки Анни Космач. Це міркування про долю української нації, яка й до сьогодні не може відновитися після розпаду Союзу Радянських Соціалістичних Республік, у складі якого Україна як Українська Радянська Соціалістична Республіка перебувала до 1991 року.

Упродовж десятиліть в Радянській Україні тривала підпільна боротьба за створення незалежної Української держави. Усі причетні до неї, так само, як члени їхніх родин, просто підозрювані у причетності або ж ті, хто не в той чи інший спосіб не догодив комуністичній партії, безжально нищилися як вороги народу. Допити, обшуки, постійний страх, тортури, репресії, розстріл або загибель у таборах Сибіру – такою була плата за спроби виборсатися із обіймів Радянського Союзу.

Мати Анни Космач була репресована як підпільниця ОУН– Організації українських націоналістів – руху, який з 1929 року і до середини 50-хроків ХХ століття нелегально боровся за незалежність України. Саме цей факт і визначив творчу долю Анни Космач: вона виховувалася у сирітському будинку, і хоч була комсомолкою і навіть працювала на комсомольських будовах, але у її біографії назавжди лишилася «пляма», тому бути поеткою, друкувати свої твори Анна Космач у Радянській Україні не могла. «Неправильна» сторінка біографії зруйнувала й особисте життя жінки: щоб не зашкодити кар’єрі чоловіка, зберегти родину, Анна Космач усе життя ховалася зі своєю музою, намагалася не виділятися із натовпу, боялася реалізувати своєї мрії, і зрештою – не витримала. Відпрацювавши 20 років репортером на обласному радіо, Анна Космач кинула все: роботу, міську квартиру, нажиті статки, чоловіка, навіть змінила прізвище - і вирушила у рідне, розташоване високо в Українських Карпатах, село Білоберезіку, де зараз живе наодинці сама з собою у невеличкій хатинці, має кілька гектарів гірського ґрунту, тримає ферму, пасіку, садок і щодня пише вірші. За три роки видала дві збірочки поезії і підготувала третю. Мріє звести власноруч кам’яний будинок, посадити навколо нього садок і написати автобіографічний роман…

Розповідь Анни Космач про життя-буття, філософські міркування про власну долю й долю української нації, переплетені віршами в авторському виконанні – усе це бринить сумом у програмі «Розкраяна нація. Присвята». В оформленні програми використано сучасні українські пісні у виконанні альтернативного гурту «Рутенія», рок-колективу «Океан Ельзи», співаків Ірини Рошкулець та Павла Склярова.

• Prawda utracona / A Lost Truth

2014-09-03

Producent / Producer: Fundacja "Głos Ewangelii"
Autorzy / Authors: Waldemar Kasperczak, Patrycja Gruszyńska-Ruman
Realizatorzy / Sound producers: Waldemar Kasperczak
Czas trwania utworu / Running time: 32'36"

Waldemar Chrostowski, kierowca księdza Jerzego Popiełuszki, przez lata uznawany jest za bohatera. To on poinformował świat o uprowadzeniu księdza. Młody chłopak Wojciech Sumliński, jest zachwycony postacią Chrostowskiego. Po latach Sumliński zostaje dziennikarzem śledczym. Dochodzi do wniosku, że prawda wyglądała inaczej...

Waldemar Chrostowski, rev. Jerzy Popiełuszko’s driver, was considered a hero for many years. It is he who informed the world about the kidnapping of the priest. As a young boy Wojciech Sumliński is smitten by Chrostowski’s persona. Many years later Sumliński becomes an investigative journalist. He comes to a conclusion that the truth lies elsewhere...

• Radio za żelazną kurtyną / Radio Beyond the Iron Curtain

2014-09-03

Producent / Producer: PR Kraków
Autorzy / Authors: Mateusz Pakuła, Ewa Ziembla
Realizatorzy / Sound producers: Wojciech Gruszka
Czas trwania utworu / Running time: 20'46''

Słuchowisko powstało na podstawie rozdziału "Radio" z książki "Za żelazną kurtyną" Anne Applebaum. Na przykładzie państw bloku wschodniego: Polski, Węgier i Niemiec autorka pokazuje najważniejsze w tym czasie medium - radio, jako istotne narzędzie komunistycznej propagandy. Witane po wojnie w Polsce jako oznaka odrodzenia kraju, szybko zostało zdominowane przez służbę bezpieczeństwa. Nowe radio miało odegrać rolę propagandową. Miało być bronią i orężem nowego systemu. Autorem adaptacji radiowej fragmentu książki jest Mateusz Pakuła, jeden z najbardziej uzdolnionych dramatopisarzy i dramaturgów młodego pokolenia.

W słuchowisku grają znakomici krakowscy aktorzy związani ze sceną Narodowego Starego Teatru: Ewa Kaim, Małgorzata Zawadzka, Juliusz Chrząstowski i Wiktor Loga–Skarczewski, a reżyseruje Ewa Ziembla, realizacja dźwięku Wojciech Gruszka. Istotną rolę w słuchowisku odegrała także muzyka i eksperymentalna ścieżka dźwiękowa - partie wokalne zaśpiewali Jorgos Skolias, kompozytor muzyki do słuchowiska i Zuzanna Skolias.

The radio play is based on the chapter „Radio” from the book entitled “Behind the Iron Curtain” by Anne Applebaum. Using the countries of Soviet Bloc such as Poland, Hungary and Germany as an example, the author demonstrates the most important contemporary media – that is the radio as a significant instrument of communist propaganda. After the war the radio, which was at first seen as the symbol of country revival, was quickly dominated by Security Service*. The new radio was supposed to play a propaganda role. Essentially, it was supposed to be arms and weapon of the new system. The author of the radio play is Matueusz Pakuła, one of the most gifted playwright and dramatist of young generation.

In the radio play there appear excellent Krakow actors associated with the National Old Theatre: Ewa Kaim, Małgorzata Zawadzka, Juliusz Chrząstowski and Wiktor Loga-Skarczewski, it is directed by Ewa Ziembla and sound is created by Wojciech Gruszka. Music and an experimental soundtrack play a substantial role in the radio programme – the vocal parts were sung by Jorgos Skolias, the composer of the music to this radio play and Zuzanna Skolias.

• Sprawa biskupa Kaczmarka. Anatomia śledztwa / The Case of Bishop Kaczmarek. The Anatomy of the Investigation

2014-09-03

Producent / Producer: PR Kielce
Autorzy / Authors: Bohdan Gumowski, opracowanie muzyczne: Włodzimierz Kiniorski
Realizatorzy / Sound producers: Arkadiusz Miller
Czas trwania utworu / Running time: 43'37"

"Dlaczego nie pozwolą mi umrzeć? Boże mój... uwolnij mnie ode mnie. To nie ja. Coś ze mną zrobili, a Ty zezwalasz na to... " Te dramatyczne słowa zawarte w słuchowisku dokumentalnym wypowiada Czesław Kaczmarek, kapłan i jednocześnie biskup kielecki. Wytypowany przez służby PRL-u "obiekt", przeszedł przez piekło przesłuchań. Aresztowany w 1951 r., pod zarzutami m.in. szpiegostwa na rzecz Stanów Zjednoczonych i Watykanu, kolaboracji z Niemcami podczas II Wojny Światowej i prób obalenia ustroju PRL, został skazany na 12 lat więzienia. Przesłuchania, które trwały 2,5 roku, doprowadziły do publicznego samooskarżenia przed sądem. Autor słuchowiska spróbował oddać klimat tamtych lat, ukazując w teatrze wyobraźni ówczesne metody doprowadzania człowieka do stanu, w którym jest ubezwłasnowolniony i zgadza się na wszystko. Pełna rehabilitacja biskupa nastąpiła dopiero w 1990 r.

‘Why won’t they let me die? My God … free me from myself. It is not me anymore. They have done something to me and You let it happen’. These dramatic words included in the radio play are uttered by Czesław Kaczmarek, priest and Kielce bishop. An ‘object’ selected by the PRL secret service went through the hell of interrogations. Arrested in 1951 on charges of spying for the United States of America and Vatican, collaboration with the Germans during World War II and attempts to overthrow the PRL’s political system, Kaczmarek was sentenced to 12 years in prison. Interrogations that lasted for two and a half years led to his public self-incrimination. In the theatre of imagination, the author of the radio play was trying to show the atmosphere of those years presenting former methods of bringing a man to the state of incapacitation in which he agrees to everything. The bishop was rehabilitated as late as in 1990.

• Śledztwo / The Investigation

2014-09-03

Producent / Producer: PR Olsztyn
Autorzy / Authors: Stefan Themerson, autor adaptacji i reżyser Marek Markiewicz
Realizatorzy / Sound producers: Ryszard Szmit
Czas trwania utworu / Running time: 43'05''

Akcja „Śledztwa” (wg.opowiadania Stefana Themersona) rozpoczyna się się w roku 1942 we Francji Vichi w miejscowości Voiron. W Hostelu Czerwonego Krzyża (Hotel de la Poste Restante) który został przeznaczony na schronienie dla polskich żołnierzy i ich rodzin toczy się śledztwo, którego przedmiot do końca nie jest rozpoznany. Padają pytania dotyczące szczegółów życia grupy polskich emigrantów, W miarę upływu czasu śledztwa analogie między narastającymi konfliktami ,optyką widzenia świata sprzed ponad 70 lat a polską współczesnością stają się coraz wyraźniejsze.

"The Investigation" is set in Vichy France in Voiron in 1942. In the Red Cross Hostel (Hotel de la Poste Restante) which was turned into a shelter for Polish soldiers and their families, an investigation is conducted. The subject of an investigation is not well recognized. There come up questions regarding the details of Polish emigrants' lives. The longer the investigaton, the more clear are the parallels between increasing conflicts, different points of view at the time of war and the Polish present day.

• Teatr Polski / Polish Theatre

2014-09-03

Producent / Producer: PR Katowice
Autorzy / Authors: Marek Mierzwiak
Realizatorzy / Sound producers: Jacek Kurkowski
Czas trwania utworu / Running time: 20'40"

Reportaż „Teatr Polski” to opowieść o kraju i ludziach nim rządzących. Swoje poglądy (mądre, głupie, dziwne) na sprawy najważniejsze, takie jak: kultura, polityka, społeczeństwo, życie - wypowiadają posłowie, duchowni, byli prezydenci, premierzy, dziennikarze. Z ich „szumów, zlepów i ciągów” , używając słów Mirona Białoszewskiego, jawi się współczesny obraz „Kraju nad Wisłą”.

Reportage entitled “Polish Theatre” is the story of the country and people governing it. Opinions (wise, stupid, weird) about the most important issues, such as culture, politics, society and life, are expressed by MPs, clergymen, former presidents, Prime Ministers and journalists. Using Miron Białoszewski’s words – out of “hum, word blends and series ” emerges the present-day picture of “The Land on the Vistula River”.

• Terapia, czyli życie po piciu / The Therapy - Life After Boozing

2014-09-03

Producent / Producer: PR Łódź
Autorzy / Authors: Kamila Perka
Realizatorzy / Sound producers: Andrzej Papajak
Czas trwania utworu / Running time: 26'34''

Elżbieta i Marek - kobieta po przejściach i mężczyzna z przeszłością. Ona porzuciła życie u boku męża alkoholika. On, po zerwaniu z nałogiem, postanowił pomagać bezdomnym. Dwie historie, które splatają się w jedną.

Elżbieta and Marek - woman with a story to tell and man with the past. She has left her husband, who was an alcoholic. He has decided to help homeless people after he had went through a rehab. Two stories that become one.

• Trzej przyjaciele z boiska / Three Friends From the Pitch

2014-09-03

Producent / Producer: PR Szczecin
Autorzy / Authors: Agata Rokicka
Realizatorzy / Sound producers: Wawrzyniec Szwaja
Czas trwania utworu / Running time: 29'49''

Wolfgang, Wołodymyr i Andrzej. Co ich łączy? Niezgoda na rzeczywistość, wyznawane wartości, dystans do własnych dokonań. I przyjaźń. A co ich różni?...

"Trzej przyjaciele z boiska" to opowieść o wolności i jej cenie. Bohaterami opowieści są:
Wolfgang Templin - działacz opozycyjny w byłej NRD, publicysta, filozof, były dyrektor Fundacji Heinricha Bölla w Warszawie, obecnie na emeryturze.

Wołodymyr Pawliw - działacz opozycyjny w ukraińskiej republice byłego Związku Radzieckiego, obecnie - publicysta, politolog, wykładowca na Ukraińskim Uniwersytecie Katolickim we Lwowie.

Andrzej Kotula - działacz opozycyjny w byłej PRL, obecnie – dziennikarz zajmujący się tematyką stosunków polsko-niemieckich, pracownik Euroregionu Pomerania.

Wolfgang, Wołodymyr and Andrzej. What do they have in common?

They all do not accept reality, they share common values, have a distance to go towards their own achievements. They are also friends. And what makes them different?... "Three friends from the pitch" is a story of freedom and its price.

The protagonists of the story are:

Wolfgang Templin – opposition activist from the former DDR, columnist, philosopher and a former director of the Heinrich Böll Foundation in Warsaw, presently retired.

Wołodymyr Pawliw - opposition activist from the former Ukrainian SSR, at present – a columnist, political scientist, lecturer at the Ukrainian Catholic University in Lviv.

Andrzej Kotula - opposition activist from the former People's Republic of Poland, presently – a journalist interested in Polish-German relationships, employee of the Euroregion Pomerania.

• Usta Szczepona – Karp / Szczepon’s Mouth

2014-09-03

Producent / Producer: PW INTER-VAX Wacław Górny s.j.
Autorzy / Authors: Miroslaw Kalka
Realizatorzy / Sound producers: Tomasz Matuszak
Czas trwania utworu / Running time: 5'09''

Odcinkowy cykl felietonów humorystycznych, opowiadających o prostych sprawach dotyczących każdego z nas. Odcinek "Karp" opowiada o corocznej walce przeciwników i zwolenników zabijania karpi na wigilijny stół.

A series of humorous essays talking about simple things concerning each of us. The "Carp" episode is about the annual battle between the opponents and supporters of killing carp for Christmas Eve table.

• W środku słońca gromadzi się popiół / Inside the Sun Gathers Ash

2014-09-03

Producent / Producer: PR PiK
Autorzy / Authors: Artur Pałyga, Marek Rzepa - adaptacja
Realizatorzy / Sound producers: Marek Rzepa
Czas trwania utworu / Running time: 33'55"

Sztuka dotyka mrocznej sfery życia i ludzkich przeżyć – opowiada o misterium końca świata, który właśnie się wydarzył, a właściwie codziennie wydarza się na ludzkich oczach. To zapis „nieskończonej historii” przerażenia, w świetle której końcem świata może być nagła, niespodziewana śmierć bliskiej osoby, śmiertelna choroba – każda niezrozumiała strata, zderzona z ludzkim pragnieniem życia. Koniec świata bohaterów dramatu ujęte zostały w ramę widowiska, które inicjują trzy postaci: Lucy, Iskierka i Popiół. To one ocalały z końca świata, kryjąc się w schronie. Teraz wyłaniają się z mroku i popiołu, by przypomnieć sobie, co właśnie się wydarzyło, wywołując wspomnienia i realne osoby, które doświadczyły kataklizmu. Ów proces przypominania przybiera formę rytuału. Poetycki tytuł nawiązuje do paradoksalnego faktu naukowego: w środku rozgrzanej gwiazdy, jaką jest Słońce („ultragorejący piec”), jest zimno i ciemno, ponieważ gromadzi się tam wystygły popiół. Oślepiający, apokaliptyczny blask słońca towarzyszy nieustannie bohaterom dramatu. Ta sugestywna metafora przypomina, że integralną częścią każdej formy życia jest śmierć i zniszczenie.

Osią fabularną sztuki złożonej z poetyckich, zmysłowych obrazów jest tragiczna śmierć kobiety w pożarze, na którą nikt nie mógł nic poradzić. Była ona efektem zbiegów okoliczności, które ujawniają się w toku rozwoju fabuły: przedmioty stają się ostrzejsze, sytuacje symboliczne, ale to ani o krok nie zbliża do rozwikłania tajemnicy życia i śmierci. Najbliżej zrozumienia są Lucy, Iskierka i Popiół, którzy dostrzegają, że niepojętej śmierci zawsze winny jest drugi człowiek, nazbyt zajęty własnym życiem.

Akcję i działania sceniczne bohaterów organizuje ludzka śmierć, coraz mniej zrozumiała. Tekst jest uniwersalny, filozoficzny i poetycki. Akcja dzieje się w nieokreślonej przestrzeni, równie nieokreślone są postaci, które wcielają się w znanych im sprzed „końca” ludzi. Poza poetyckimi metaforami, znaczenia niesie sama forma zapisu tekstu, przypominającego najlepsze tradycje poezji lingwistycznej. Tekst utworu nagrodzono w 2013 roku Gdyńską Nagrodą Dramaturgiczną

The play touches on the dark side of life, the underbelly of human experience. It is a mystery play for the end of the world — the end that has just happened and the end that happens every single day right before our eyes. It is a record of the endless story of terror, where the end of the world can be a sudden, unexpected death of a loved one, a deadly disease, or any incomprehensible loss which crashes against our will to live. These individual ends of the world are framed into a spectacle, with three main characters — Lucy, Sparkle, and Flicker. They survived the end of the world hiding in a shelter. They now emerge from the gloom and the ashes to recall what has just happened, conjuring up memories and summoning real people who have experienced the cataclysm. This takes the form of a ritual. The play’s poetic title refers to the paradoxical scientific fact: in the middle of a hot star, such as the Sun (the "ultraburning stove"), it is cold and dark, as this is where the cooled ashes gather. The sun’s blinding apocalyptic blaze is a constant feature of the characters’ world. This suggestive metaphor shows death and destruction as an inseparable part of any form of life.

The play is composed of poetic, sensual images whose narrative axis is the tragic death of a woman in a house fire, which no one was able to prevent. This death resulted from a series of coincidences that are revealed to us as the plot unfolds: the objects become clearer, the situations more symbolic, but this does not bring us even a step closer to unraveling the mystery of life and death. Those who are closest to understanding it are Lucy, Sparkle and Flicker, as they recognize that an incomprehensible death is always the fault of someone else being too preoccupied with their own life.

The events on stage and the characters’ actions are propelled by human death which becomes ever less understandable. The text is universal, philosophical and poetic. The play is set in some indefinite space. Equally indefinite are the characters, as they repeatedly assume the roles of various people they knew well before the end. In addition to poetic metaphors, the iconic layout of the play’s text is also meaningful, as it brings back the best traditions of linguistic poetry.

The text of the play received the 2013 Gdynia Dramatic Award.

Zobacz także

Grand PiK 2014 - english version

Czytaj dalej »

Werdykt jury

Nagrodę Główną GRAND PiK 2014 o wartości 10.000,00 zł brutto ufundowaną przez Marszałka Województwa Kujawsko-Pomorskiego zdobył utwór zatytułowany„Nieidealna… Czytaj dalej »

Jury

Janusz Kukuła - przewodniczący Maria Wiernikowska Andrzej Ferenc David Mairowitz Dmitry Nikolaev Aleksandrovich Czytaj dalej »

Grand PiK 2014 - Gala Finałowa

Czytaj dalej »

Grand PiK 2014 - przesłuchania utworów konkursowych i warsztaty sztuki radiowej

Czytaj dalej »

Grand PiK 2014 - plenerowa prezentacja słuchowiska 5.1

W ramach drugiego dnia przesłuchań utworów Międzynarodowego Konkursu Artystycznych Form Radiowych Grand PiK 2014 odbyła się plenerowa prezentacja zrealizowanego… Czytaj dalej »

W BIK-u o Grand PiK-u

O Grand PiK 2014 na łamach Bydgoskiego Informatora Kulturalnego. Czytaj dalej »

W oczekiwaniu na werdykt Jury

Z przewodniczącym jury Międzynarodowego Konkursu Artystycznych Form Radiowych Grand PiK 2014, dyrektorem Teatru Polskiego Radia rozmawia Adriana Andrzejewska… Czytaj dalej »

Partnerzy i Patroni Honorowi:

Grand PiK 2023

Czytaj dalej »

Patroni medialni:

Czytaj dalej »

Kontakt

e-mail: grandpik@radiopik.pl

Dorota Gruszka - sekretarz konkursu
tel. 600 226 687
e-mail: dorotagruszka@radiopik.pl

Ewa Dąbska
tel. 608-056-053
e-mail: ewadabska@radiopik.pl

Żaneta Walentyn
tel. 608-695-602
e-mail: zanetawalentyn@radiopik.pl

AKTUALNOŚCI RSS PODCAST AUDIO