Nagroda im. Lindego 2020: Dorota Masłowska i Dea Loher

2020-04-26, 16:56  Redakcja
Dorota Masłowska i Dea Loher są laureatkami Nagrody Miast Partnerskich Torunia i Getyngi, edycja 2020. Fot. Karol Grygoruk (Dorota Masłowska), Paul Englert (Dea Loher)

Dorota Masłowska i Dea Loher są laureatkami Nagrody Miast Partnerskich Torunia i Getyngi, edycja 2020. Fot. Karol Grygoruk (Dorota Masłowska), Paul Englert (Dea Loher)

Dorota Masłowska i Dea Loher są laureatkami Nagrody Miast Partnerskich Torunia i Getyngi, edycja 2020. Uroczystość wręczenia wyróżnień zaplanowano na 18 października w Getyndze.

Nagroda Miast Partnerskich Torunia i Getyngi im. Samuela Bogumiła Lindego przyznawana jest od 1996 roku przez władze miejskie dwóch zaprzyjaźnionych miast: Torunia i Getyngi. Jest to jedyna polsko-niemiecka nagroda literacka przyznawana autorom „których słowo tworzy ideały i wartości, łącząc ludzi, społeczeństwa i narody we wspólnej rozmowie.

Podczas posiedzenia w Toruniu Kapituła Nagrody Miast Partnerskich Torunia i Getyngi im. Samuela Bogumiła Lindego dokonała wyboru, wskazując nazwiska dwóch osób, które w tym roku otrzymają to polsko-niemieckie wyróżnienie kulturalne:

ze strony polskiej otrzyma ją pani Dorota Masłowska

ze strony niemieckiej nagrodę otrzyma pani Dea Loher


Uroczyste wręczenie nagrody: honorowego dyplomu, pamiątkowego medalu oraz gratyfikacji finansowej w wysokości 5 000 euro, zaplanowano na 18 października 2020 w Starym Ratuszu w Getyndze, z udziałem władz miejskich Torunia i Getyngi.

Dorota Masłowska – urodziła się 3 lipca 1983 roku w Wejherowie. Jest pisarką, felietonistką, artystką sceniczną (piosenkarką, epizodycznie aktorką), kompozytorką, autorką tekstów piosenek, producentką muzyczną. W 2002 roku ukończyła wejherowskie Liceum im. Jana III Sobieskiego. Studiowała psychologię na Uniwersytecie Gdańskim, a także kulturoznawstwo na Uniwersytecie Warszawskim. Obecnie mieszka w stolicy.

Masłowska jako pisarka nie daje się zamknąć w jednej formule, tworząc utwory różnorodne gatunkowo i tematycznie. Ma na swym koncie wiersze, powieści, dramaty, autobiografię, jak też teksty publicystyczne. Pisała dla takich czasopism, jak „Zwierciadło”, „Wysokie Obcasy”, „Przekrój”, „Lampa” i do internetowego periodyku dwutygodnik.com. W 2011 roku prowadziła blog Tramwaj zwany teatrem. Jako Mister D wydała płytę z piosenkami swego autorstwa pt. Społeczeństwo jest niemiłe (2014).

Jest pisarką szukającą nowych sposobów ekspresji literackich, oryginalnych rozwiązań na płaszczyźnie formalnej i tematycznej. Sięga do mowy żywej, języka ulicy, blokersów, dresiarzy, ale też ludzi mediów, celebrytów, polityków. Nie unika tematów kontrowersyjnych, kolokwializmów i wulgaryzmów. W wielu swoich utworach piętnuje stereotypy, zarówno narodowe, jak też te wyrastające z popkultury. Obnaża społeczne kłamstwa, demaskuje cechy polskiej mentalności, nietolerancję, skłonność do wprowadzania łatwych podziałów na swoich i obcych, akceptowanie przemocy, nawet gust muzyczny (fenomen disco polo). Krytykuje kulturę popularną, która przyzwyczaja ludzi do życia w ułudzie i nakłania do konsumpcjonizmu. Jako artystka operuje w swych wypowiedziach skrajnościami, zarówno w prozie, jak i w twórczości dramatycznej, walcząc o człowieka i o należną rangę języka jako narzędzia komunikacji. W wielu wywiadach podkreśla swą polskość, bez której nie wyobraża sobie życia. Jej twórczość, spotykająca się z różnymi, niekiedy skrajnymi opiniami, nie pozostawia czytelnika obojętnym.

Utwory Doroty Masłowskiej były wielokrotnie nagradzane i tłumaczone na kilkanaście języków, w tym angielski, niemiecki, francuski, hiszpański, włoski, rosyjski, łotewski, szwedzki, czeski, rumuński, bułgarski, chorwacki, a dramaty wystawiane na wielu scenach polskich i światowych, m.in. w Niemczech, Wielkiej Brytanii, w Rosji, w Stanach Zjednoczonych, na Łotwie, w Czechach. Powieść Doroty Masłowskiej Wojna polsko-ruska pod flagą biało-czerwoną w 2009 roku doczekała się ekranizacji (reż. Xawery Żuławski).

Wybrane książki:

Powieści

Wojna polsko-ruska pod flagą biało-czerwoną (2002)
Paw królowej (2006)
Kochanie, zabiłam nasze koty (2012)
Dramaty

Dwoje biednych Rumunów mówiących po polsku (2006)
Między nami dobrze jest (2008)
Autobiografia i felietony

Jak zostałam wiedźmą (2014)
Więcej niż możesz zjeść. Felietony parakulinarne (2015)
Jak przejąć kontrolę nad światem, nie wychodząc z domu (2017)

Nagrody, wyróżnienia (wybór):

Nagroda miesięcznika „Twój Styl” w konkursie Dzienniki Polek (2000)
Nagroda VII konkursu poetyckiego „O Złote Pióro Sopotu” (2002)
Nagroda Paszport „Polityki” w kategorii literatura (2002)
Nagroda Nike Publiczności przyznawana w plebiscycie czytelników „Gazety Wyborczej” (2003)
Niemiecka nagroda „Der Deutsche Jugendliteraturpreis” w kategorii najlepsza książka dla młodzieży (2005)
Nagroda Literacka Nike (2006)
Nagroda Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2009)
Wyróżnienie specjalne na Międzynarodowym Festiwalu Teatralnym Boska Komedia (2009)
Medal im. S. Bieniasza dla najlepszego dramatopisarza na IX Ogólnopolskim Festiwalu Dramaturgii Współczesnej „Rzeczywistość przedstawiona” w Zabrzu (2009)
Nagroda na XVI Ogólnopolskim Konkursie na Wystawie Polskiej Sztuki Współczesnej(2010)

Odznaczona brązowym medalem Zasłużony Kulturze „Gloria Artis” (2015).

(opracowała Violetta Wróblewska)

Dea Loher - urodziła się w 1964 r. Jako autorka znana jest przede wszystkim z wielu sztuk teatralnych. Po ukończeniu studiów (germanistyka i filozofia w Monachium) studiowała dramatopisarstwo w berlińskiej Akademii Sztuk pod kierunkiem tak wybitnych twórców jak Heiner Müller i Yaak Karsunke.


Nazywana „Kasandrą współczesnego dramatu” pisze dramaty, które można uznać za polityczne. Nie interesuje jej jednak aktualność i wypowiedź na gorące tematy polityki, lecz zmierzenie się z podstawowymi pytaniami o władzę, przemoc, zdradę, wolność. Z formalnego punktu widzenia stara łączyć się tradycję i nowoczesność, rozumiejąc teatr – w tradycji niemieckiej klasyki – jako „instancję moralną”. Jej sztuki charakteryzują się swobodnym przemieszaniem gatunków na scenie, porzuceniem psychologizmu w kreowaniu postaci, odrzuceniem eksperymentu jako chwytu inscenizacyjnego, wielowymiarowością wątków akcji. Brak happy endu nie jest równoznaczny z beznadzieją, gdyż – jak podkreśla – „nie można utracić utopii jako niespełnionego życzenia. I o tym nieustannie traktują moje sztuki – o marzeniu o sprawiedliwszym i szczęśliwszym świecie.”

Obecnie mieszka w Berlinie, od wielu lat współpracuje z reżyserem Andreasem Kriegenburgiem, który najczęściej wystawiał premierowe inscenizacje jej sztuk w hamburskim teatrze Thalia.

Otrzymała wiele prestiżowych nagród, m. in.:

2006 nagrodę im. Bertolta Brechta
2009 nagrodę literacką miasta Berlina
2017 nagrodę im. Josefa Breitbacha
W 2013 roku wybrana została do Niemieckiej Akademii Języka i Literatury.

Jest najczęściej graną dramatopisarką niemieckojęzyczną w polskich teatrach.

Najważniejsze i wysoko cenione inscenizacje to:

Przypadek Klary 2001 Teatr Polski Wrocław + 3 inne inscenizacje, m.in. Krystiana Lupy
Niewina 2004 Stary Teatr Kraków
Całopalenie 2009 Teatr Dramatyczny Warszawa
Złodzieje 2010 Teatr Polski Poznań
Sinobrody – Nadzieja kobiet 2018 Teatr w Rzeszowie
Polskie przekłady utworów Loher ukazały się najczęściej w zeszytach miesięcznika „Dialog”.

(opracował Leszek Żyliński)

Nagroda im. Lindego 2020: Dorota Masłowska i Dea Loher (Śniadanie z Muzami)

Toruń

Kultura

Wiwat maj, trzeci maj Grupowe śpiewanie online z Browarem B. Będą nagrody

Wiwat maj, trzeci maj! Grupowe śpiewanie online z Browarem B. Będą nagrody

2020-04-28, 15:10
Byli więźniowie obozu nie mogą się spotkać. Nie tylko dla nich film o Potulicach [wideo]

Byli więźniowie obozu nie mogą się spotkać. Nie tylko dla nich film o Potulicach [wideo]

2020-04-27, 14:32
Konkursy na dyrektorów TOS i CSW

Konkursy na dyrektorów TOS i CSW

2020-04-26, 22:45
Płyta z pieśniami patriotycznymi - Wydziału Edukacji Muzycznej UKW

Płyta z pieśniami patriotycznymi - Wydziału Edukacji Muzycznej UKW

2020-04-26, 15:00
Znaki Apokalipsy wirtualnie w CSW

"Znaki Apokalipsy" wirtualnie w CSW

2020-04-26, 07:15
Obrazy Wyczółkowskiego w sieci

Obrazy Wyczółkowskiego w sieci

2020-04-25, 23:00
Wirtuoz kontrabasu, były prorektor Akademii Muzycznej. Prof. Wenancjusz Kurzawa nie żyje

Wirtuoz kontrabasu, były prorektor Akademii Muzycznej. Prof. Wenancjusz Kurzawa nie żyje

2020-04-25, 18:38
Zdalnie, kameralnie i...dookoła domu. Poezja Michała Rusinka w teatralnej sieci

Zdalnie, kameralnie i...dookoła domu. Poezja Michała Rusinka w teatralnej sieci

2020-04-25, 08:45
Z Torunia do Antologii kryminału. Dobra lektura nie tylko w czasie pandemii

Z Torunia do „Antologii kryminału”. Dobra lektura nie tylko w czasie pandemii

2020-04-23, 17:02
Ważne: nasze strony wykorzystują pliki cookies.

Używamy informacji zapisanych za pomocą cookies i podobnych technologii m.in. w celach reklamowych i statystycznych oraz w celu dostosowania naszych serwisów do indywidualnych potrzeb użytkowników. Mogą też stosować je współpracujący z nami reklamodawcy, firmy badawcze oraz dostawcy aplikacji multimedialnych. W programie służącym do obsługi internetu można zmienić ustawienia dotyczące cookies. Korzystanie z naszych serwisów internetowych bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zapisane w pamięci urządzenia. Więcej informacji można znaleźć w naszej Polityce prywatności

Zamieszczone na stronach internetowych www.radiopik.pl materiały sygnowane skrótem „PAP” stanowią element Serwisów Informacyjnych PAP, będących bazą danych, których producentem i wydawcą jest Polska Agencja Prasowa S.A. z siedzibą w Warszawie. Chronione są one przepisami ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o ochronie baz danych. Powyższe materiały wykorzystywane są przez Polskie Radio Regionalną Rozgłośnię w Bydgoszczy „Polskie Radio Pomorza i Kujaw” S.A. na podstawie stosownej umowy licencyjnej. Jakiekolwiek wykorzystywanie przedmiotowych materiałów przez użytkowników Portalu, poza przewidzianymi przez przepisy prawa wyjątkami, w szczególności dozwolonym użytkiem osobistym, jest zabronione. PAP S.A. zastrzega, iż dalsze rozpowszechnianie materiałów, o których mowa w art. 25 ust. 1 pkt. b) ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, jest zabronione.

Rozumiem i wchodzę na stronę