Rozbudowa Muzeum Okręgowego. Frontowa elewacja na finiszu
Kończą się prace przy frontowej elewacji budynku Muzeum Okręgowego przy ul. Gdańskiej. Pieczołowicie odrestaurowane detale architektoniczne już cieszą oko. Trwa również budowa nowej części budynku.
Prace przy Muzeum Okręgowym to jedna z największych inwestycji w Bydgoszczy. Kosztują one 22,6 mln zł. Remont i rozbudowa są konieczne z uwagi na zły stan oraz brak miejsca na ekspozycje zbiorów sztuki, strefę wejściową, zbiory biblioteczne i czytelnię, pracownie konserwatorskie, sale konferencyjne, sale do działań edukacyjnych itp.
Budynek powstał w 1618 roku. Początkowo był siedzibą klasztoru Sióstr Klarysek. Był połączony wówczas z kościołem za pomocą łącznika. Od 1835 budynek przejęło miasto. Początkowo miał pełnić funkcję szkoły, ale ostatecznie urządzono w nim szpital. Budynek istotnie przebudowano w 1878 roku, kiedy dobudowano dodatkowe skrzydło. Od 1946 roku w budynku mieści się siedziba Muzeum Okręgowego im. Leona Wyczółkowskiego. Budynek wyłączono z użytkowania ze względu na zły stan techniczny w 2009 roku. Obecny wystrój architektoniczny elewacji pochodzi z 1878 roku, kiedy to budynek przeszedł gruntowną przebudowę, ma on niewiele wspólnego z wystrojem wcześniejszym z czasu sióstr Klarysek. Nie zachowały się oryginalne tynki, ani powłoki malarskie na elewacji. Z badań wynika że zostały całkowicie wymienione.
Budynek posiada z poddaszem 3 kondygnacje. Głowna bryła jest przykryta mansardowym dachem. Elewacja frontową zdobi boniowanie z portalem zaakcentowanym kolumnami. Po obu stronach stronach budynku znajdują się bogato zdobione szczyty. Pomiędzy nimi w poddaszu znajdują się lukarny.
Projekt rozbudowy muzeum składa się z dwóch części. Pierwsza zakłada remont konserwatorski istniejącego budynku przy ul. Gdańskiej. Ta część prac prowadzona jest już od ubiegłego roku. Jesienią zakończyła się miedzy innymi wymiana dachu. Zrealizowano też szereg robót konserwatorsko-budowlanych wewnątrz zabytku. Na finiszu są są prace związane z odnowieniem elewacji. Doskonale widać już jak elegancko prezentować będzie się jej frontowa część. Konserwtorskie prace trwają jeszcze nad portalem i dekoracjami. Budynek utrzymany jest w kolorystyce piaskowej. Kolor został dobrany po badaniach konserwatorskich wcześniejszych powłok malarskich.
Druga część projektu polega natomiast na dobudowaniu nowej części muzeum od strony północno-wschodniej (od Bydgoskiego Centrum Finansowego). Te prace rozpoczęły się w styczniu. Obecnie rozpoczęło się wznoszenie drugiej kondygnacji. Nowa część muzeum będzie miała charakter lekkiej przeszklonej konstrukcji o prostej nowoczesnej bryle.
Głównym założeniem architektonicznym jest wyraźne oddzielenie projektowanej architektury od zabytkowego obiektu oraz połączenie go z elewacją gmachu BCF (dawna „Drukarnia”). Elewacja starego gmachu muzeum odnowiona i adaptowana bez większej przebudowy zestawiona została z nową, prostą formą.
Od placu przy „drukarni” projektowana jest przeszklona rozbudowa budynku którą wzbogacają dwie proste białe bryły, w których funkcjonować będą sala audiowizualna i kawiarnia pokryte materiałem elewacyjnym z płyt mineralno-akrylowych. Biało-czarna forma sali audiowizualnej umieszczonej na wysokości piętra, z dachem pozbawionym okapów inspirowana jest kształtem bydgoskich spichlerzy.
Na poddaszu znajdzie się kawiarnia w kształcie prostopadłościanu. Od strony południowej, ogrodu kościoła Klarysek projektowana jest prosta elewacja nawiązująca wielkością okien do istniejącego budynku muzeum. Na poziomie poddasza znajdzie się m.in. funkcjonalny taras zachęcający do wypoczynku na świeżym powietrzu, duże przeszklenia oraz widok na ogród i kościół Klarysek pozwalają na drobną przerwę w czasie zwiedzania. Cały parter rozbudowanego budynku stanowić ma wydzieloną strefę wejściową. Łączność obu części, nowej i starej, na poziomie piętra umożliwiać będą kładki i pomosty.