Pięć premier w Teatrze im. Horzycy. Na scenie m.in. historia pasażerów Titanica
Dwie premiery w Teatrze W. w Toruniu już za nami. Pięć kolejnych w planach. To będzie powrót znanych reżyserów, którzy w Toruniu już pracowali, ale także debiuty młodych twórców.
Szczegóły tych planów podano podczas konferencji prasowej. Był także czas na podsumowanie ubiegłego sezonu.
- Sezon 2024/2025 domyka realizację programu budowanego przez ostatnie trzy sezony, otwartego na różnorodność tematyczną i gatunkową. Tworzonego w nieustannym myśleniu o porozumieniu z publicznością oraz poszukiwaniu takich propozycji, które znajdą swojego odbiorcę – wyjaśniał Łukasz Czuj, zastępca dyrektora ds. artystycznych. – Wśród naszych propozycji znajdą się polskie prapremiery, pierwsze realizacje zagranicznych autorów, adaptacje klasyki światowej oraz przewrotne odczytania popularnych tytułów.
Teatr ma za sobą realizację młodzieżowej premiery w ramach Lata w Horzycy „Lake District 1816-1848” w reżyserii Dariusza Starczewskiego oraz premierę znakomicie przyjętej komedii na Foyer II pietra, czyli spektaklu „Lekarz na telefon” Borbály Szabó w reżyserii Piotra Ratajczaka.
Następne premiery sezonu 2024/2025:
„Titanic”, Michał Siegoczyński
Reżyseria Michał Siegoczyński
(Duża scena, premiera 9 listopada 2024)
Dwa lata po premierze „Nocy i dni” do Teatru Horzycy powraca Michał Siegoczyński. Tym razem stworzył tekst inspirowany losami pasażerów najsłynniejszego transatlantyku.
Chwila, w której Titanic uderzył w górę lodową, przewartościowała i odmieniła dotychczasowe życia wszystkich, którzy 14 kwietnia 1912 roku znajdowali się na pokładzie statku. W spektaklu pojawią się wątki romansowe i nawiązania do słynnego filmu Jamesa Camerona. Twórcy będą również przyglądać się klasowym niesprawiedliwościom, a Titanic może okazać się metaforą współczesnego świata.
„Tchnienie”, Duncan Macmillan
Reżyseria Patryk Warchoł
(foyer II piętra, premiera 31 stycznia 2025)
W repertuarze znajdzie się także przestrzeń dla młodych twórców. Patryk Warchoł – kończący właśnie studia reżyserskie w Warszawskiej Akademii Teatralnej – na scenie Foyer II piętra zrealizuje sztukę znakomitego angielskiego autora Duncana Macmillana. „Tchnienie” to pełna humoru i wzruszeń współczesna opowieść o związku dwojga młodych ludzi. Rozstania, powroty, namiętność, seks, pierwsze ważne decyzje zostaną zderzone z pytaniem o los naszej planety. Czy w dzisiejszym świecie można sobie pozwolić na dziecko, skoro coraz większy ślad węglowy grozi zagładą ludzkości?
„Czarna ręka, zsiadłe mleko”, Katarzyna Szaulińska
Reżyseria Krzysztof Rekowski
(Scena na Zapleczu, premiera 26 kwietnia 2025)
Krzysztof Rekowski przed laty stworzył w Toruniu dwa bardzo dobrze przyjęte spektakle: „Witaj Dora” i „Bramy raju”. Jego najnowsza realizacja będzie polską prapremierą opartą na kilku opowiadaniach Katarzyny Szaulińskiej ze zbioru pod tym samym tytułem nominowanego w 2023 r. do Nagrody Literackiej „Nike”.
W realiach współczesnej Polski zdarzają się historie, które przeczą zdrowemu rozsądkowi. Wraz z jedną z bohaterek spektaklu – lekarką-terapeutką przyglądamy się dziwnym ludzkim przypadkom. Próbujemy zrozumieć, co przeżywa kobieta, która zamiast dziecka urodziła księżyc i co czuje urodzony w Polsce biały chłopak z czarną ręką. Poznajemy sposoby, które pozwalają leczyć mężczyzn, gdy na genitaliach zakwitły im storczyki albo pomóc odzyskać wzrok kobiecie, która po porodzie widzi wszystko oprócz własnej córki.
„Objects in Mirror Are Closer Than They Appear”, Ishbel Szatrawska
Reżyseria Eva Rysova
(Duża scena, premiera 29 marca 2025)
Eva Rysowa – twórczyni „Ćwiczeń stylistycznych” i „Udręki życia” – przygotuje prapremierę tekstu polskiej dramatopisarki. Ishbel Szatrawska za powieść „Toń” otrzymała nominację do Nagrody Literackiej Nike 2024, została nominowana również do Paszportu „Polityki” Ishbel Szatrawskiej.
W sztuce „Objects in Mirror Are Closer Than They Appear” poważny ton miesza się z groteską. Historia zaczyna się od imprezy na uniwersytecie i oskarżenia o gwałt. Wchodzimy w narastającą spiralę oskarżeń, zaprzeczeń, hipokryzji, tuszowania aktów przemocy. Szatrawska proponuje bardzo mocny, współcześnie brzmiący kobiecy głos, w jej opowieści pojawiają się coraz wyraźniej obecne tematy we współczesnym teatrze, filmie czy literaturze takie jak miejsce kobiety w społeczeństwie, wiktymizacja ofiary czy problem wymiaru sprawiedliwości.
Ishbel Szatrawska o swoim dramacie: to sztuka łącząca różne inspiracje i wątki: od „Lśnienia” Stanley’a Kubricka, przez reportaż Jona Krakauera „Missoula. Gwałty w amerykańskim miasteczku uniwersyteckim”, […] po mitologię rdzennych Amerykanów i internetowy hejt.
źr. opracowanie: Teatr im. Horzycy