Zmarła Zofia Kucówna. W wieku 91 lat odeszła wybitna aktorka i pedagog
Kucówna występowała między innymi na scenach teatrów warszawskich: Powszechnego, Ateneum, Narodowego i Współczesnego. Zagrała w kilkunastu filmach oraz serialach. Współpracowała z Teatrem Telewizji i Teatrem Polskiego Radia. Ostatnie lata życia spędziła w Domu Artystów Weteranów Scen Polskich w Skolimowie.
Zofia Kucówna była znana również jako wykonawczyni piosenek Agnieszki Osieckiej oraz utworów z „Kabaretu Starszych Panów", w tym „Kaziu, zakochaj się". Przez wiele lat wykładała w warszawskiej Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza.
Ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Teatralną w Krakowie. I też w tym mieście debiutowała w 1955 roku w Teatrze Młodego Widza w „Balladach i romansach" Adama Mickiewicza. Potem był Teatr im. Juliusza Osterwy w Lublinie i rola Nory w „Domu lalki" Henryka Ibsena, która zwróciła uwagę recenzentów i dyrektorów scen. Zofia Kucówna trafiła do Teatru Powszechnego w Warszawie, z którym związała się na lata.
W jednym z wywiadów dla Polskiego Radia opowiedziała, że chciała studiować w Akademii Sztuk Pięknych. Do aktorstwa przekonała ją polonistka, kiedy zdobyła pierwszą nagrodę w konkursie recytatorskim (nagranie cz. 1)
Nie dokumentowała kariery
Lata pracy w Teatrze Powszechnym przyniosły aktorce wiele znakomitych ról w głośnych przedstawieniach Adama Hanuszkiewicza, Kucówna grała między innymi Panny Młodej w „Weselu" Stanisława Wyspiańskiego czy Diany w „Fantazym" Juliusza Słowackiego.
Prywatnie żona Adama Hanuszkiewicza, była też jego artystyczną muzą i partnerką w wielu projektach artystycznych w latach późniejszych, już na scenie Teatru Narodowego, od objęcia przez niego dyrekcji w roku 1968 aż po stan wojenny.
Aktorka nigdy nie dokumentowała swojej kariery. Kolejna rola, jak mówiła, „przykrywała poprzednią". Nie zbierała też wycinków prasowych na swój temat i recenzji. Choć o jednej, szczególnie dla niej ważnej, opowiedziała Polskiemu Radiu (nagranie cz. 2)
Uczyła sztuki dialogu
Pamiętne kreacje aktorka stworzyła też w spektaklach Teatru Telewizji, gdzie debiutowała w roku 1959. Występowała wielokrotnie w realizacjach Adama Hanuszkiewicza, który eksperymentował z repertuarem poetyckim. Stosunkowo rzadko grała pod okiem innych reżyserów. Wystąpiła w około 170 produkcjach Teatru Polskiego Radia.
Przez wiele lat Zofia Kucówna była pedagogiem w warszawskiej Akademii Teatralnej. Wykładała wiersz i - jak mówiła w Polskim Radiu - uczyła sztuki dialogu (nagranie cz. 3).
Jedną z jej uczennic jest aktorka teatralna i filmowa Anna Sroka, która wspomina swoją mentorkę: - Pani profesor nauczyła nas nie rezygnować z pasji, fascynować się swoim zawodem (...). (nagranie cz. 4).