Aleksander Doba

Kajakarz, podróżnik, niedawno obchodził 70. urodziny.

"Jestem ciekawy życia, świata i marzenia zamieniam na ambitne plany. Kuszą mnie takie miejsca i trasy, których jeszcze nikt nie przemierzył, nikt tam nie był, to jest wielka frajda. I wszystkim radzę - zabierajmy się za marzenia. Potem się trzeba do tych marzeń przygotować i konsekwentnie je realizować..."

Niedawno skończył Pan 70 lat, a "w sercu ciągle maj"?
- Tak jest, ja nie zaglądam sobie ani innym w kalendarz, ale rzeczywiście 5 września skończyłem 70 lat. Kiedyś myślałem, że w takim wieku to są jedynie staruszkowie, ale mnie to nie dotyczy.

- Miałem wypadek w trzeciej dobie wyprawy. Według planu wyprawa miała się skończyć na początku września, żebym mógł zdążyć na swoje urodziny. Na urodziny zdążyłem, kajak ściągnąłem do Polski, bo uległ uszkodzeniu. Muszę go wyremontować, poprawić i od początku maja przyszłego roku planuję kontynuować rozpoczętą już wyprawę. Szum medialny i spotkania dość mi zawróciły w głowie, teraz ma być ostry start z małym gronem żegnających i będę zasuwał do Europy.

To znaczy, że teraz już nie będziemy odliczać dni, godzin do wyprawy?
- Nie, nie będę podawał żadnej godziny, a dnia startu. Ostatnio podałem dokładny dzień i godzinę startu. Jak będą dobre warunki to wystartuję. Chodzi o to żeby szybko oddalić się od kontynentu, aby kiedy zmienią się wiatry na niekorzystne nie groziło mi zepchnięcie na ląd.

Panu odradzano tę wyprawę, bo nie panują tam dobre warunki do podróżowania kajakiem?
- O właśnie, na pytanie czy wybrałem korzystny termin wypłynięcia powiedziałem, że nie i było wielkie zdziwienie. Bo tam nie ma korzystnych terminów, wybrałem najbardziej korzystny termin z tych niekorzystnych.

Pan zawsze stawia sobie poprzeczkę bardzo wysoko, musi być Pan pierwszy, najszybszy.
- Jestem ciekawy życia, świata i marzenia zamieniam na ambitne plany. Kuszą mnie takie miejsca i trasy, których jeszcze nikt nie przemierzył, nikt tam nie był, to jest wielka frajda.

Czyli marzenia Pana kuszą?
- Oczywiście. I wszystkim radzę - zabierajmy się za marzenia. Potem się trzeba do tych marzeń przygotować i konsekwentnie je realizować.

Ale tę poprzeczkę trzeba sobie stawiać coraz wyżej.
- To jest tak, jak mamy marzenia ambitne to podzielmy je na etapy. Wtedy mamy wrażenie, że ciągle idziemy dalej i wyszukujemy pułapki i ślepej drogi. Ładując się w ślepe uliczki nigdy nie dojdziemy do celu. Kiedy są etapy, wtedy jest stopniowa droga do sukcesu. A jak osiągniemy te plany to jest wielka radość, potem znowu mamy marzenia, plany i stopniowo je realizujemy.

Tych wywiadów dla mediów było w ostatnim czasie bardzo wiele.
- W Radiu Szczecin mam nawet swoją audycję – nazywa się "Doba w godzinę". Mam ją co tydzień i tam sobie opowiadam. Plany były abym nadawał ją ze środka Atlantyku, może się uda w przyszłym roku.

A Pan dobrze się czuje w radiu?
- Oj tak, ekipa Radia Szczecin jest bardzo sympatyczna. Nieraz byłem zapraszany na różne wywiady, a teraz tam mogę sam zapraszać.

Były szybowce, skoki spadochronowe, rower, a pozostał kajak.
- Byłem ciekawy świata. Pierwsza była turystyka rowerowa, potem turystyka piesza nizinna, górska, żeglarstwo, szybownictwo, skoki spadochronowe, aż wreszcie - dopiero kiedy miałem 34 lata - wpadłem w kajaki, dosłownie. Moją ulubioną rzeką jest Drawa, to była pierwsza rzeka, którą spływałem. Kajaki były bardzo ciężkie, w nich puszki, jedzenie, bo wszystko się brało w kajaki i tak się stało, że na pierwszej przeszkodzie 10 osób się skąpało, ale mnie to nie zraziło, wpadłem w kajaki, no i nie mogę się z nich wygrzebać do dziś.

No ale kajaki się Panu odwdzięczają. Co jest najbardziej uciążliwe w tych samotnych wyprawach, ani to kości rozprostować, ani pogadać, ani pospacerować.
- Chyba to co Pani pierwsze mówiła. Przy takich wielkich wyprawach to, że byłem sam po kilka miesięcy... To znakomite doświadczenie, byłem ciekaw jak się zachowam na tak wielkiej wodzie. Ja wiele swoich wypraw przeżywałem wcześniej, przygotowując się do nich. Mieszkam w Policach koło Szczecina i dużo czasu spędzałem w bibliotece Akademii Morskiej. W Szczecinie i okolicach mieszka wiele żeglarzy. Pytałem bo byłem ciekawy co może mnie najgorszego spotkać. Jak wielkie są te fale i co mi mogą zrobić. Mając takie rozeznanie i współpracując z Andrzejem Armińskim też żeglarzem, właścicielem stoczni gdzie buduje się jachty, mogłem się konsultować i tak ten kajak zaprojektować i zbudować żeby był niezatapialny.