Rząd przyjął Krajowy Program Przeciwdziałania Ubóstwu i Wykluczeniu Społecznemu
Trwałe zmniejszanie ubóstwa i wykluczenia społecznego, szczególnie wśród dzieci, młodzieży i seniorów, tworzenie nowych szans na rynku pracy i aktywną integrację żyjących w ubóstwie - zakłada przyjęty przez rząd Program Przeciwdziałania Ubóstwu i Wykluczeniu Społecznemu.
Jak podkreśla Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej, przyjęty we wtorek przez rząd Krajowy Program Przeciwdziałania Ubóstwu i Wykluczeniu Społecznemu na lata 2014-20 jest pierwszym takim strategicznym programem w Polsce, który opisuje kompleksowe działania nakierowane na trwałe zmniejszenie liczby osób zagrożonych ubóstwem i wykluczeniem społecznym.
Jako kluczowe kierunki działań na lata 2014-20 dokument wymienia pracę na rzecz zmniejszenia wykluczenia dzieci i młodzieży, tworzenie szans na bezpieczne wejście na rynek pracy dla osób młodych oraz ułatwienie im godzenia pracy zawodowej z zakładaniem rodziny, a także aktywną integrację osób wykluczonych społecznie, wsparcie osób starszych oraz "zapobieganie niepewności mieszkaniowej".
"Dzięki podjętym działaniom wskaźnik osób zagrożonych wykluczeniem społecznym ma spaść w 2020 r. do ok. 22 proc. z 27,3 proc. (w 2011 r.), o 6,3 punktu procentowego ma się zwiększyć wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych (z 20,3 proc. do 27 proc.) oraz o 5,6 punktu procentowego zwiększy się zatrudnienie kobiet z najmłodszym dzieckiem na utrzymaniu do 5. roku życia (z 57,75 do 63 proc.)" - przewiduje resort pracy.
Z rządowych danych wynika, że w latach 2008–2013 r. liczba osób zagrożonych ubóstwem lub wykluczeniem społecznym spadła o 1,74 mln osób, z prawie 11,5 mln do 9,74 mln. Według danych Eurostatu granica ubóstwa w 2013 r. wyniosła 12 966 zł rocznego dochodu dla jednej osoby i 27 288 zł rocznego dochodu dla rodziców z dwójką dzieci do 14. roku życia. W 2012 r. prawie 124,5 mln mieszkańców Unii Europejskiej doświadczało różnych deficytów – tzn. braku środków finansowych, braku dostępu do dóbr materialnych, dostępu do pracy.
Resort przyjmuje, że wykluczenie społeczne występuje, gdy członkowie rodziny przepracowali mniej niż 20 proc. pełnego rocznego czasu pracy lub gdy z przyczyn finansowych nie można pozwolić sobie na zaspokojenie czterech z dziewięciu podstawowych potrzeb. Te potrzeby to: 1. Możliwość opłacenia raz w roku tygodniowego wyjazdu dla wszystkich członków gospodarstwa domowego; 2. Jedzenie mięsa, ryb (lub wegetariańskiego odpowiednika) co drugi dzień; 3. Ogrzewanie mieszkania zgodnie z potrzebami; 4. Pokrycie niespodziewanego wydatku (w wysokości odpowiadającej miesięcznej wartości przyjętej w danym kraju granicy ubóstwa relatywnego); 5. Niezaleganie z terminowymi opłatami związanymi z mieszkaniem, spłatami rat i kredytów; 6. Telewizor kolorowy; 7. Samochód; 8. Pralka; 9. Telefon (komórkowy lub stacjonarny). (PAP)