Korespondent: zwycięstwo Ukrainy możliwe, o ile Zachód przełamie swoje fobie [Rozmowa dnia]

Tomasz Grzywaczewski: To nie była wielka parada, tylko wielka parodia. Co więcej, często dodaje się, że to wyjątkowo dziwna parada, kiedy współcześni rosyjscy faszyści świętują zwycięstwo nad niemieckimi faszystami z czasów II wojny światowej. Jednocześnie rzeczywiście bardzo trudno jest ocenić, dlaczego ta parada wyglądała w aż taki nie tyle skromny, co właśnie śmieszny, karykaturalny sposób. Bo oczywiście nie ulega wątpliwości, że mimo wszystko Rosjanie mają możliwości, żeby na takiej paradzie pokazać więcej, nawet jeżeli nie byłyby to pokazy lotnicze, to chociażby żeby pokazać więcej czołgów, w tym czołgów nowoczesnych, czy nawet żeby pokazać te osławione czołgi T-14 Armata – to miał być czołg przyszłości, który miał zdeklasować konstrukcje zachodnie, a który nigdy dotąd nie pojawił się na polu bitwy.

Pytanie więc, dlaczego Kreml zdecydował się na tego typu kompromitację? Wydaje się, że Kreml zdecydował się na taki wariant pośredni, czyli z jednej strony nie chciał odwołać tej parady, co byłoby ewidentnym objawem słabości, a z drugiej strony nie chciał drażnić opinii publicznej pokazywaniem dużej ilości nowoczesnego sprzętu, który powinien być na polu bitwy, a nie na placu Czerwonym w Moskwie. Oczywiście, armia rosyjska ma ogromne problemy, no ale to nie oznacza, że dzisiaj złożona jest wyłącznie z czołgów z czasów II wojny światowej. Tak absolutnie nie jest, Rosjanie cały czas mają duże zapasy przede wszystkim właśnie czołgów, ale też transporterów opancerzonych, cały czas mają możliwość prowadzenia tej wojny przez długie miesiące.

Myślę, że dzisiaj nikt, poza najwęższym kręgiem ukraińskich przywódców, nie wie, kiedy i na jakim kierunku ta kontrofensywa może się rozpocząć – szczególnie, że docierają do nas sprzeczne komunikaty. Z jednej strony mamy wypowiedź prezydenta Zełeńskiego, z drugiej strony okazuje się, że Wielka Brytania poinformowała o tym, że jako pierwszy kraj dostarczyła na Ukrainę pociski manewrujące dalekiego zasięgu, które są w stanie razić cele na odległość nawet do 300 kilometrów. To jest ogromne wzmocnienie sił ukraińskich – to jest też przekroczenie kolejnej z tych tzw. czerwonej linii, które od samego początku tej inwazji były wyznaczane przez państwa zachodnie. Najpierw mówiło się o tym, że państwa zachodnie nie będą dostarczały czołgów, potem, że nie będą dostarczały artylerii rakietowej, mówiło się o tym, że samoloty nie trafią na Ukrainę – to wszystko powoli się wydarza.

Trudno ocenić, na ile ta wypowiedź prezydenta Wołodymyra Zełeńskiego o tym, że Ukraina nie jest jeszcze gotowa, jest sygnałem, który ma świadczyć o tym, że rzeczywiście potrzeba jeszcze więcej wsparcia ze strony państw zachodnich, a na ile być może jest to również próba dezinformowania wojsk rosyjskich – po to, żeby uderzyć w momencie, w którym Rosjanie takiego kontrataku nie będą się spodziewali.

Nawet, jeżeli ta kontrofensywa będzie skuteczna, to podejrzewam, że wojskom ukraińskim uda się wyzwolić część zajmowanego terytorium, że to doprowadzi nas do kolejnego etapu tej wojny. Myślę, że takie działanie ze strony władz ukraińskich jest bardzo rozsądne – chodzi o to, żeby nie doszło do rozczarowania, kiedy okaże się, że jednak ta kontrofensywa nie była aż tak wielkim sukcesem, co z kolei spowoduje, że przynajmniej część państw zachodnich uzna, że skoro tej wojny nie udało się zakończyć na polu bitwy, to najwyższy czas przymusić Kijów do rozpoczęcia negocjacji, czas rozpocząć pewnego rodzaju rozmowy pokojowe, które oczywiście finalnie usankcjonują te bandyckie rosyjskie zdobycze, będą działały na niekorzyść Ukrainy. Także zarówno z punktu widzenia militarnego, jak i politycznego znajdujemy się rzeczywiście w krytycznym momencie. To jest bardzo wyraźne, że Kijów stara się działać w rozważny sposób, stara się studzić oczekiwania, ale też czeka na odpowiedni moment do uderzenia, bo to będzie bardzo ważne.

Nie lekceważyłbym też wojsk rosyjskich. One rzeczywiście są zdezorganizowane, są trawione różnego rodzaju problemami, nie są w stanie zdobyć Bachmutu, ale okazuje się, że na przykład na kierunku zaporoskim, w tym miejscu, gdzie – mówiło się – mogłaby rozpocząć się kontrofensywa ukraińska, tam z ujawnionych ostatnio zdjęć satelitarnych wynika, że Rosjanie wybudowali umocnienia sięgające 20 kilometrów w głąb okupowanego terytorium. To nie jest jedna linia okopów, to jest kilka nawet nie tyle linii, to jest kilka stref umocnionych (...).