Karol III koronowany na króla Wielkiej Brytanii. Na uroczystościach były tłumy! [aktualizacja, wideo]
Król Karol III i królowa Camilla/fot. Neil Hall, PAP/EPA
Król Karol III/fot. Coronation News and Updates, Twitter
Dobiegła końca ceremonia koronacji króla Karola III i królowej Camilii w Opactwie Westminsterskim. Para królewska złotą karetą wróciła do Pałacu Buckingham, gdzie w ogrodach przyjęła salut i gdzie odegrano hymn narodowy.
Następnie Karol III i Camilla pozdrowili przybyłych z balkonu Pałacu. Odbyła się także defilada powietrzna, przelot śmigłowców i samolotów na Pałacem - zostały jednak skrócone z powodu złej pogody.
Deszcz nie odstraszył uczestników wydarzenia - na trasie przejazdu i przed Pałacem Buckingham zgromadziły się tłumy Brytyjczyków.
Korona noszona tylko raz w życiu
Kulminacyjnym punktem ceremonii koronacji w Opactwie Westminsterskim było nałożenie na głowę monarchy korony św. Edwarda. Korona jest używana tylko podczas koronacji. To jedyny raz w życiu, kiedy monarcha ją nosi.
Nowo koronowany król Wielkiej Brytanii Karol III został intronizowany oraz przyjął przysięgę wierności od arcybiskupa Canterbury Justina Welby'ego oraz następcy tronu, księcia Williama.
Ta część ceremonii koronacyjnej została zmodyfikowana. W przeszłości przyklękali przed monarchą i przysięgali mu wierność wszyscy członkowie rodziny królewskiej oraz Izby Lordów, jednak teraz zrobił to tylko arcybiskup Canterbury w imieniu Kościoła Anglii oraz następca tronu.
Welby wezwał natomiast zgromadzonych w świątyni oraz oglądających transmisję, by dołączyli się do tej przysięgi, mówiąc: „Przysięgam, że dochowam wierności Waszej Królewskiej Mości oraz Waszym dziedzicom i następcom zgodnie z prawem. Tak mi dopomóż Bóg”.
Po namaszczeniu i koronacji króla Wielkiej Brytanii Karola III, namaszczona i koronowana została jego małżonka Camilla. Już wcześniej Pałac Buckingham zasugerował, że nosząca tytuł „królowej-małżonki” Camilla będzie od tej pory po prostu „królową”.
Camilla została koronowana pochodzącą z 1911 r. koroną Marii Teck i był to pierwszy przypadek od prawie 300 lat, by małżonka monarchy użyła już istniejącej korony, a nie specjalnie wykonanej na tę okazję. Korona została jednak nieco zmodyfikowana.
Uroczystości związane z koronacją rozpoczęły się w sobotę (6 maja) procesją z Pałacu Buckingham do Opactwa Westminsterskiego. Karol III i Camilla udali się do Opactwa karetą zamówioną z okazji 60-lecia panowania Elżbiety II, najnowszą w zasobach dworu królewskiego. Na rozpoczęcie ceremonii przez nawę świątyni przeszły trzy procesje - w pierwszej byli przedstawiciele innych wyznań, w drugiej przedstawiciele państw, których głową jest brytyjski monarcha, zaś w trzeciej osoby niosące królewskie regalia, a na końcu Karol III i Camilla. Królewskiej parze towarzyszyło po czworo paziów, a w tej roli wystąpili m.in. najstarszy wnuk króla, książę George, oraz trójka wnuków królowej.
Ceremonia w Opactwie Westminsterskim, której przewodniczył arcybiskup Canterbury Justin Welby, składała się z sześciu części.
Sześć części ceremonii
W pierwszej Karol III został zaprezentowany poddanym jako „niekwestionowany król".
(...) W drugiej części król złożył przysięgę koronacyjną, w której przysiągł rządzić w każdym z państw uznających jego władzę zgodnie z ich prawami i zwyczajami, wymierzać prawo i sprawiedliwość z miłosierdziem, podtrzymywać protestantyzm w Wielkiej Brytanii oraz chronić Kościół Anglii oraz jego biskupów i duchowieństwo.
Po tym nastąpiły czytania - brytyjski premier Rishi Sunak, który jest praktykującym hinduistą, odczytał fragment Nowego Testamentu. Podczas wszystkich tego typu uroczystości brytyjscy premierzy czytają w fragmenty z Biblii, jest to jednak pierwszy przypadek, by robił to szef rządu innego wyznania niż chrześcijańskie. Następnie bp Londynu odczytał fragment Ewangelii św. Łukasza, po czym arcybiskup Welby wygłosił kazanie.
Trzecią częścią było namaszczenie. To jedyny niewidoczny dla zgromadzonych fragment nabożeństwa, bo w tym czasie król był zasłonięty specjalną ozdobną płachtą. Namaszczenie ma podkreślić duchowy status monarchy, który jest równocześnie nominalną głową Kościoła Anglii. Król zdjął płaszcz koronacyjny i zasiadł na tronie koronacyjnym św. Edwarda, a arcybiskup Welby namaścił go, robiąc przy użyciu olejku z oliwek ze Wzgórza Oliwnego w Jerozolimie znak krzyża na głowie, piersi i rękach króla.
Właściwa koronacja
Kolejną częścią była właściwa koronacja. Siedzącemu na tronie koronacyjnym królowi zostały nałożone zbroja, stuła, złoty płaszcz koronacyjny, rękawica i pierścień, zaś do rąk otrzymał jabłko królewskie i berło. Następnie arcybiskup nałożył na głowę Karola III koronę św. Edwarda. W tym momencie zgromadzeni zakrzyknęli „Boże, chroń króla!”, zaczęły bić dzwony w Opactwie Westminsterskim, a w twierdzy Tower of London, na placu defiladowym Horse Guards Parade i w 11 miejscach w kraju wystrzelone zostały salwy armatnie.
Po komunii i błogosławieństwie Karol III udał się do kaplicy św. Edwarda, gdzie zdjął koronę św. Edwarda, a włożył imperialną koronę państwową, i wraz Camillą przy dźwiękach hymnu państwowego wyszedł w procesji z Opactwa Westminsterskiego.
Do Pałacu Buckingham para królewska wróciła złotą karetą koronacyjną z 1762 roku. Podążali za nią pozostali członkowie rodziny oraz ponad 5000 żołnierzy ze wszystkich rodzajów sił zbrojnych oraz ok. 400 przedstawicieli sił zbrojnych z krajów Wspólnoty Narodów.
Sobotnia koronacja Karola III była 40. w Opactwie Westminsterskim, ale pierwszą od 70 lat. Zaplanowano uroczystość krótszą, skromniejszą niż koronację Elżbiety II, ale z zachowaniem wszystkich najważniejszych elementów.
