Przemysław Przybylski

Gościem Rozmowy Dnia w Wielkanocy Poniedziałek był dr Przemysław Przybylski, nauczyciel akademicki i radny sejmiku województwa kujawsko-pomorskiego. Rozmawialiśmy m.in. o tym, czego życzymy sobie w Święta, w tym specyficznym czasie, gdy po dwóch latach zarazy, na Ukrainie wybuchła wojna.

Przemysław Przybylski: To są najważniejsze święta chrześcijańskie z bardzo głębokim przesłaniem. Są wpisane w tożsamość Europy, w polskie tradycje, bowiem dają nam odpowiedź, skąd przychodzimy, po co żyjemy i dokąd zmierzamy. Zatem są to święta nadziei, które wyznaczają człowiekowi drogę. Droga to pewien odcinek do pokonania, w którym człowiek ma się realizować, szukać dobra, piękna i szczęścia. Ja w tym roku życzyłem sobie i wszystkim bliskim świętego spokoju, czyli takiego, który ma dać wolność serca, ale również i nadzieję na lepsze, godne życie – a jeżeli ono ma być dobre, to przede wszystkim musi być pokój w sercu. Myślę, że te święta nastrajają ku temu, by dać pokój w sercu, a jeśli człowiek to ma, to wszystkie inne płaszczyzny życia codziennego również będą na właściwym miejscu. Kiedyś Matka Teresa z Kalkuty zapytana o pokój na świecie odpowiedziała, że pokój to nie jest kwestia rozbrojenia, ale serca, bo nawet jeśli nie będzie zbroi militarnych, a ludzie nie będą mieli pokoju w sercu, to i tak się pięściami pozabijają. Myślę, że te święta powinny nam uzmysłowić – szczególnie w kontekście tego, co dzieje się w Ukrainie – że ideą pokoju jest idea dobroci, która rozpoczyna się w świadomości, w sercu i w działaniach człowieka.

– Odniosę się do tradycji – podczas 123 lat zaborów, kiedy Polska nie miała autonomii na mapie politycznej, gospodarczej to właśnie w Triduum Paschalnym – poprzez symbolikę grobu, ciemnicy – był aspekt wołania o szeroko rozumiane zmartwychwstanie, nie tylko w wymiarze życia fizycznego, duchowego, ale też przechodząc od czynnika religijnego, psychologicznego do wymiaru społecznego, państwowego, politycznego. Byłem w kilku parafiach chwilę się pomodlić, popatrzeć też na ideę ciemnicy, bo to jest zawsze odzwierciedlenie pewnych pragnień, które autor chce wyrazić w tym ważnym dniu (...).