Bydgoski zarząd dróg policzył mosty. Jest ich aż 120! Najstarszy ma 130 lat
ZDMiKP skatalogował bydgoskie konstrukcje mostowe. Jest ich aż 120./fot. ZDMiKP Bydgoszcz
Mamy w mieście niemal wszystkie rodzaje klasycznych konstrukcji – żelbetowe, stalowe, zespolone, podwieszone, sprężone czy sklepione. Nie mamy jedynie ani jednej konstrukcji wstęgowej i wiszącej. ZDMiKP odpowiada za 108 mostów, reszta jest pod opieką innych podmiotów należących do Miasta Bydgoszcz.
ZDMiKP podaje, że poza obiektami kolejowymi, mamy w zasobach 120 konstrukcji, w tym m.in. 43 mosty, 39 wiaduktów i 26 kładek. ZDMiKP odpowiada za 108 z nich, a reszta jest pod opieką innych podmiotów należących do Miasta Bydgoszcz.
W ubiegłym roku 40. Lecie obchodziła kładka podwieszona w rejonie ul. Krakowskiej i Torbydu, czyli Most Esperanto. Mało kto wie, że zaprojektował ją dr inż. Tadeusz Kabat, wieloletni pracownik ówczesnej Wyższej Szkoły Inżynierskiej, przekształconej w międzyczasie w Akademię Techniczno-Rolniczą (dzisiejszy UTP).
Na tamte czasy była to konstrukcja nowatorska w naszych realiach i została dostrzeżona przez środowisko naukowe. Często jest umieszczana w opracowaniach historycznych obok innych pionierskich rozwiązań.
W tym roku 20 lat skończy Most Kazimierza Wielkiego, a Most Pomorski i wiadukt na Szubińskiej 50 lat. 130 lat skończą w tym roku: mostek na ul. Koronowskiej oraz ceglany mostek na Witebskiej.
Mosty Pomorski i Bernardyński również zapisały się w kartach historii polskiej inżynierii mostowej. Oba zaprojektował uznany projektant Maksymilian Wolff.
Są to obiekty o konstrukcji ramowej, sprężonej specjalnymi kablami stalowymi. Most Pomorski to pierwsza w Polsce budowa mostu metodą tzw. montażu wspornikowego (montaż prefabrykatów skrzynkowych żelbetowych metodą nawisową, czyli bez rusztowań). Natomiast Most Bernardyński, starszy od Pomorskiego o 6 lat, po raz pierwszy w Polsce, budowany był metodą tzw. betonowania wspornikowego (nawisowego, bez użycia rusztowań).
Wiele uwagi Miasto Bydgoszcz przywiązuje do planów budowy nowych przepraw – wiele z nich jest już umieszczonych w Miejscowych Planach Zagospodarowania Przestrzennego, sporządzanych przez Miejską Pracownię Urbanistyczną. O kolejnych myśli się intensywnie.
Wiele z planowanych obiektów to kładki pieszo-rowerowe, które w dobie ułatwień komunikacyjnych i starzejącego się społeczeństwa, nabierają na znaczeniu. Docelowo może powstać ich w naszym mieście nawet ponad 10.
Z nowych konstrukcji, planuje się w najbliższym czasie budowę dwóch mostów przez Brdę w ciągu ul. Kazimierza Wielkiego – jednego drogowego i jednego tramwajowego.
Historia
Pierwszy stały most przez Brdę przy grodzie bydgoskim zbudowano dowodnie przed 1253 r., gdyż w tym roku wymieniono go w umowie ugody gospodarczej zawartej między księciem Kujaw Kazimierzem a zakonem krzyżackim. Świadkiem podpisanym na tej umowie był m.in. kasztelan bydgoski Bogusław. Most znajdował się ok. 200 m na wschód, niż obecny most Jerzego Sulimy-Kamińskiego i umożliwiał przejście z lewego brzegu Brdy na wyspę grodową, gdzie pobierano cło przez urzędników książęcych. Stamtąd w kierunku południowym wiódł kolejny most przez starorzecze Brdy.
W wiekach XIV-XVIII w Bydgoszczy utrzymywano stały most przez Brdę w ciągu ul. Mostowej, który łączył miasto lokacyjne z przedmieściem Gdańskim, a także prowadził ruch handlowy z Kujaw i Wielkopolski na Pomorze Gdańskie i ziemię chełmińską. W 1577 r. mieszczanie uzyskali od goszczącego na bydgoskim zamku króla Stefana Batorego przywilej pobierania części spławianego Brdą drewna na naprawę mostów w mieście.
W związku z tym, że Bydgoszcz otoczona była wówczas licznymi ciekami wodnymi: Młynówką, fosą miejską i fosą zamkową, zbudowano kilka mostków nad tymi ciekami, które wyprowadzały ruch z bram miejskich: Kujawskiej, Poznańskiej i Grodzkiej (prowadzącej w kierunku zamku). Na Wyspie Młyńskiej, gdzie zbudowano młyny kościelne, królewskie, tartak napędzany siłą wody, folusze do gładzenia skór i sukna, a w 1594 r. mennicę – powstały mosty nad Młynówką i Międzywodziem: Farny, Młyński, Pilarski. Osobnym zagadnieniem jest połączenie zamku z zapleczem przez most zwodzony na fosie zamkowej, istniejące do czasu zburzenia zamku w 1656 r.
źr. Wikipedia
