Sąd uniewinnił za "polski obóz pracy", bo to dopuszczalna opinia
Sąd Rejonowy w Bydgoszczy uniewinnił w poniedziałek niepełnosprawnego, oskarżonego w trybie prywatnym przez byłego pracodawcę za to, że firmę, w której pracował, nazwał "polskim obozem pracy".
Sąd uznał, że wypowiedź W.K. była opinią, która nie jest przestępstwem z art. 212 kk. Zdaniem sądu karalnym pomówieniem mogą być jedynie stwierdzenia dotyczące faktów - podała monitorująca proces Helsińska Fundacja Praw Człowieka.
W.K. został oskarżony o zniesławienie byłego pracodawcy na podstawie art. 212 kk par. 2, który za pomówienie w środkach masowego komunikowania przewiduje grzywnę, karę ograniczenia wolności albo do roku więzienia.
Na portalu internetowym W.K. napisał, że w firmie o statusie zakładu pracy chronionej, dochodziło do mobbingu i wielu naruszeń zasad bezpieczeństwa pracy. Doprowadziły one - jego zdaniem - do wypadku w firmie, wskutek którego podwyższono mu stopień niepełnosprawności i zalecono wykonywanie lżejszych prac w mniejszym wymiarze godzin. Po tym zdarzeniu firma rozwiązała z nim umowę o pracę.
Oskarżony powiadomił o nieprawidłowościach Państwową Inspekcję Pracy, która potwierdziła, że w firmie dochodziło do naruszeń zasad bezpieczeństwa.
W marcu 2013 r. W. K. został skazany przez sąd w Bydgoszczy wyrokiem nakazowym na 1200 zł grzywny. Oskarżony złożył sprzeciw. Po ponownym zbadaniu sprawy i pełnym postępowaniu dowodowym sąd uniewinnił oskarżonego.
Jak podała HFPC, w ustnym uzasadnieniu wyroku sąd zauważył, że W. K. wyraził jedynie własną opinię o byłym pracodawcy, która nie przekroczyła dopuszczalnych norm prawnych. Sędzia Małgorzata Juszczak-Krzyżanowska dodała, że wypowiedzi ocenne nie mogą być weryfikowane pod kątem prawdy i fałszu; nie można zatem żądać od oskarżonego udowodnienia ich prawdziwości.
Zdaniem sądu opinie nie stanowią pomówienia w rozumieniu art. 212 kk. Jeśli nawet są bezpodstawne i krzywdzące, poszkodowany może dochodzić swych praw jedynie w procesie cywilnym o ochronę dóbr osobistych, a nie w postępowaniu karnym - uznał sąd.
Sędzia podkreśliła też, że wypowiedź skarżącego miała charakter ogólny, dała wyraz osobistym, negatywnym doświadczeniom związanym z byłym miejscem pracy i nie należy jej traktować dosłownie. "Oskarżony miał prawo przestrzec w internecie innych potencjalnych pracowników przed firmą" - dodała sędzia. Podkreśliła znaczenie swobody wypowiedzi w demokratycznym społeczeństwie, także pod kątem standardów Europejskiego Trybunału Praw Człowieka.
Wyrok jest nieprawomocny. Oskarżyciel prywatny może złożyć apelację.
"Wyrok jest ważny dla określenia granic swobody formułowania w internecie krytycznych opinii, które mają oparcie w faktach" - skomentowała Dorota Głowacka z HFPC. Dodała, że od firmy ze statusem zakładu pracy chronionej można oczekiwać większej dbałości o bezpieczeństwo pracowników i jeśli dochodziłoby w niej do nieprawidłowości, powinna się liczyć z krytyką.
Organizacje prowadzące społeczną kampanię "Wykreśl 212 kk" argumentują, że artykuł ten coraz powszechniej używany jest do tłumienia krytyki, a skutecznej ochronie dobrego imienia mogą służyć przepisy cywilne. Podkreślają, że w świetle orzecznictwa ETPCz odpowiedzialność karna za słowo jest co do zasady uzasadniona jedynie np. w przypadku tzw. mowy nienawiści czy podżegania do przemocy.
Karalność zniesławienia m.in. w mediach nie narusza wolności wypowiedzi, bo nie jest ona równoznaczna ze zgodą na "działanie wolnego rynku werbalnego zła” - tak wiceminister sprawiedliwości Michał Królikowski uzasadniał niedawno pozostawienie art. 212 w kodeksie karnym. Zarazem dodał, że Komisja kodyfikacyjna prawa karnego proponuje, by z par. 2 art. 212 wykreślić możliwość wymierzania kary pozbawienia wolności - w katalogu kar pozostałaby grzywna i kara ograniczenia wolności. (PAP)
