W regionie uczczono pamięć bohaterów warszawskiego getta. Od wybuchu Powstania mija 80 lat
Oficjalne uroczystości, ale także spektakl przygotowany przez młodzież, spotkania z historykiem i warsztaty tworzenia papierowych żonkili – tak w regionie upamiętniono 80. rocznicę wybuchu Powstania w getcie warszawskim.
Miejskie uroczystości we Włocławku odbyły się przy pomniku Żydów włocławskich, usytuowanym na terenie dawnego włocławskiego getta. Niemcy stworzyli je już w 1940 roku, na terenie peryferyjnej dzielnicy Rakutówek. Włocławska regionalistka, Mirosława Stojak, przypomina, że włocławskich Żydów hitlerowcy zamordowali w obozie zagłady w Chełmnie nad Nerem. To właśnie tam trafiali Żydzi z tak zwanego Kraju Warty, czyli terenów Rzeczypospolitej włączonych do Rzeszy. Przed wojną co czwarty włocławianim był wyznania mojżeszowego. Z 14 tys. włocławskich Żydów po wojnie do miasta wróciło około dwustu osób.
O 80. rocznicy Powstania w getcie warszawskim pamiętano także w Inowrocławiu. Z tej okazji co godzinę do godziny 15.00 przy tamtejszym Lapidarium odbywały się spotkania z dyrektorem Muzeum im. Jana Kasprowicza Marcinem Woźniakiem, który przybliżał historię Holocaustu w Inowrocławiu. W Bibliotece Miejskiej odbyła się projekcja filmu animowanego pt. „Zdążyć przed Panem Bogiem” opartego na reportażu Hanny Kraal pod tym samym tytułem. Można było także wziąć udział w warsztatach z wykonywania papierowych żółtych żonkili – symboli pamięci o Powstaniu. Zorganizowano także wystawę „Humanité znaczy człowieczeństwo”, obrazująca dramatyczne dzieje książki wydobytej z ruin warszawskiego getta. W latach pięćdziesiątych XX w. uczony i regionalista Stanisław Helsztyński, podarował ją Domowi Rodzinnemu Jana Kasprowicza w Szymborzu, skąd trafiła do zbiorów Biblioteki Miejskiej w Inowrocławiu.
Z kolei w Bydgoszczy młodzi ludzie zostali zaproszeni na specjalny spektakl w Pałacu Młodzieży: „(nie)Dawno i (nie)Daleko”. Wydarzenie zorganizowali, pod kierownictwem nauczycieli, uczniowie VII i VIII Liceum Ogólnokształcącego w Bydgoszczy. – To alternatywna forma nauki, którą młodzież przygotowała dla młodzieży. Spektakl powstawał dwa miesiące – mówią organizatorki, Aneta Plewa i Marzena Wolschlaeger.
Powstanie w getcie warszawskim wybuchło 19 kwietnia 1943 roku. Było heroicznym, skazanym na porażkę zrywem żydowskich podziemnych formacji zbrojnych i pierwszym powstaniem w okupowanej Europie. Przeszło do historii jako największy akt sprzeciwu wobec Holokaustu. Kronikarz getta Emanuel Ringelblum pisał o walce motywowanej honorem, który nakazywał Żydom nie dać się „prowadzić bezwolnie na rzeź”.
Był to pierwszy w okupowanej Europie miejski zryw przeciw Niemcom, akt o charakterze symbolicznym, zważywszy na nikłe szanse powodzenia. W nierównej, trwającej prawie miesiąc walce, słabo uzbrojeni bojownicy Żydowskiej Organizacji Bojowej i Żydowskiego Związku Wojskowego stawili opór oddziałom SS, Wehrmachtu, policji bezpieczeństwa i formacjom pomocniczym. W tym czasie Niemcy zrównali getto z ziemią, metodycznie paląc dom po domu. Dla Niemców symbolicznym aktem „zakończenia misji ostatecznego rozprawienia się z Żydami Warszawy” było wysadzenie w powietrze 16 maja Wielkiej Synagogi przy ul. Tłomackie. Walki pojedynczych grup trwały jednak dalej, w maju i czerwcu.