Zmarł Tadeusz Jaskulski, ikona Solidarności z Bydgoszczy, cel wielu ataków SB
Odszedł Tadeusz Jaskulski, działacz Solidarności związany z Bydgoszczą./fot. Facebook
3 listopada, w wieku 75 lat odszedł Tadeusz Jaskulski, urodzony w Gnieźnie, przez całe życie związany z Bydgoszczą, niestrudzony działacz Solidarności. Walczył o wolność i o prawa człowieka w komunistycznej Polsce. Działał jawnie i w konspiracji. Doświadczył wielu ciężkich prześladowań ze strony Służby Bezpieczeństwa, wskutek których utracił zdrowie...
W 1966 roku, jako 19-latek, był przesłuchiwany w Bydgoszczy z powodu publicznego wystąpienia w obronie biskupów polskich za ich list do biskupów niemieckich. W latach 1967-1968 nauczyciel w SP w Retkowie, w latach 1968-1970 pracownik Pomorskich Zakładów Budowy Maszyn Makrum w Bydgoszczy, w latach 1975-1985 związany z Instytutem Kształcenia Nauczycieli w Bydgoszczy.
Od IX 1980 w „S”; przewodniczący KZ w IKN. W 1981 pracownik Ośrodka Badań Społecznych przy MKZ, następnie ZR w Bydgoszczy.
13 XII 1981 był uczestnikiem rozproszonej przez ZOMO manifestacji pod siedzibą ZR w Bydgoszczy. Po 13 XII 1981 organizował akcje pomocowe dla kolegów zwolnionych z pracy, a do roku 1988 współorganizator pomocy żywnościowej dla represjonowanych. II 1982 – V 1988: przewodniczący Grupy Komisji Zakładowych (we współpracy z m.in. Piotrem Badowskim, Ryszardem Rywoltem, Danutą Iglewską, Henrykiem Iglewskim, Romanem Madeją, Kazimierzem Kozaneckim), w kontakcie z Biurem „S” w Berlinie Zachodnim.
Do 1988 uczestnik ponadregionalnych zgromadzeń działaczy „S”, kolporter wydawnictw podziemnych. W latach 1983-1985 współzałożyciel, autor tekstów, redaktor i drukarz podziemnego czasopisma „Żywią i Bronią” (we współpracy z Bronisławem Gilem i P. Badowskim). 1983-1988: współorganizator Tygodni Kultury Chrześcijańskiej; działacz Duszpasterstwa Ludzi Pracy i Archikonfraterni Literackiej.
W roku 1983 był przesłuchiwany przez SB w związku z akcją ulotkową na terenie zakładu pracy, 20 IX 1985 aresztowano go podczas rozklejania ulotek. Został ciężko pobity przez MO (wskutek tego stał się inwalidą). 31 XII 1985 zwolniono go z pracy. W latach 1986-1988 prowadził niezależne wykłady dla rolników w ramach Uniwersytetu Ludowego. 20 V 1987 ponownie aresztowany przez SB podjął głodówkę. 13 VI 1987 został zwolniony.
Od maja 1988 roku przebywał na emigracji w Australii. Od 1989 roku był członkiem Biura „S” w Sydney, Polandfoundation oraz w „Naszej Polsce". Później przeniósł się do Austrii.
Laureat Nagrody Ministra Edukacji Narodowej (1980).
Do 25 IV 1985 był rozpracowywany przez Wydz. III WUSW w Bydgoszczy w ramach SOS [krypt. Mińsk?]; 25 IV 1985 – 9 XII 1988 przez Wydz. VI WUSW w Bydgoszczy w ramach SOR krypt. Zeus.
źr. encysol.pl
