125. rocznica śmierci św. Teresy od Dzieciątka Jezus. Uroczystości we Włocławku

2022-10-01, 20:45 Redakcja/PAP

We włocławskim Karmelu odprawiona została msza św. inaugurująca obchody 125. rocznicy śmierci św. Teresy od Dzieciątka Jezus, której wspomnienie Kościół obchodzi 1 października./fot. Diecezja Włocławska

„Uczyniliśmy z Kościoła nasze laboratorium, wielki plac budowy, ale brakuje samej istoty – bicia serca bez którego wszystko zmierza w pustkę”, mówił bp Krzysztof Wętkowski we włocławskim Karmelu, podczas Mszy św. inaugurującej obchody 125. rocznicy śmierci św. Teresy od Dzieciątka Jezus, której wspomnienie Kościół obchodzi 1 października.

W homilii biskup diecezjalny ukazał istotę powołania św. Teresy z Lisieux do bycia „miłością w sercu Kościoła”, jako konieczny warunek skuteczności wszelkiego jego oddziaływania, także w dzisiejszym świecie.

Przytaczając słowa świętej: „Jeśli serce nie bije, apostołowie przestaną głosić, doktorzy nauczać, a męczennicy przelewać krew”, biskup włocławski dodał, że nawet jeśli to robią, to bez blasku i bezowocnie.

Istota bolesnego poczucia bezskuteczności w działaniach duszpasterskich nie leży w strukturach, ludzkich staraniach, czy zepsutym świecie ale właśnie w śmierci serca, które bije tylko, gdy jest wpatrzone w Chrystusa.

„Obecność miłości, która jest wszystkim we wnętrzu Kościoła, jest spłycona. Siły jego oddziaływania - siły wiary - nie szuka się już w misterium Mistycznego Ciała, lecz w naszej własnej skuteczności i naszych strukturach. Uczyniliśmy z Kościoła nasze laboratorium, wielki plac budowy, ale brakuje samej istoty – bicia serca czyli centralnego organu bez którego wszystko zmierza w pustkę” – powiedział bp Wętkowski.

Na lekarstwo wobec tak postawionej diagnozy wskazuje predykat dodany do imienia św. Teresy w dniu jej obłóczyn: „od Najświętszego Oblicza”. Ożywienie serca może się dokonać poprzez nieustanne wpatrywanie się w Boga - skoncentrowanie się na Nim - tak jak Aniołowie, stróżowie maluczkich, z komentowanej perykopy Ewangelii św. Mateusza (Mt 18,10), którzy nie wpatrują się w powierzonych swojej opiece, ale nieustannie wpatrują się w Oblicze Boże i właśnie przez to ich strzegą.

źr. Diecezja Włocławska

Więcej o włocławskim Karmelu: TUTAJ

125 lat temu, 30 września w wieku 24 lat zmarła św. Teresa z Lisieux, nazywana Teresą od Dzieciątka Jezus lub małą Teresą. Choć nigdy nie opuściła klauzury zakonu karmelitańskiego, została patronką misji. Jan Paweł II ogłosił ją doktorem Kościoła. Pozostawiła „małą drogę", którą mogą iść wszyscy do świętości.

Teresa Martin urodziła się 2 stycznia 1873 r. w Alençon (Normandia) we Francji, jako ostatnia z dziewięciorga dzieci Zelii Guerin i Ludwika Martin. Czworo z nich umarło jeszcze przed jej narodzinami. Jej ojciec był zegarmistrzem a matka koronkarką. Kiedy miała 4 lata, umarła jej mama.

W Boże Narodzenie 1886 r. przeżywa głębokie doświadczenie duchowe, które sama określiła, jako „całkowite nawrócenie". Dzięki niemu przezwycięża emocjonalną chwiejność, która była następstwem utraty matki, i zaczyna „iść krokiem olbrzyma" po drodze doskonałości.

Z powodu zbyt młodego wieku przyjęcie do nowicjatu zakonu karmelitańskiego wybłagała podczas audiencji udzielonej przez papieża Leona XIII 20 listopada 1887 r. wiernym z diecezji Lisieux, poprosiła go o zgodę na wstąpienie do zakonu karmelitańskiego. „Ojcze Święty, pozwól, abym dla uczczenia twego jubileuszu (50-lecie kapłaństwa - przp. red.) mogła wstąpić do Karmelu w piętnastym roku życia" - powiedział wówczas do następcy św. Piotra. Do klasztoru w Lisieux Teresa wstąpiła 9 kwietnia 1888 r. przyjmując imię Teresa od Dzieciątka Jezus. Pragnęła, aby jej życie stało się aktem doskonałej miłości (...).

W wieku 24 lat zmarła na gruźlicę 30 września 1897 r. w klasztorze w Lisieux we Francji. Przed śmiercią zapowiedziała, że chce „przebywając w niebie, czynić dobro na ziemi". "Po śmierci spuszczę na nią deszcz róż".

Papież Pius X, 10 czerwca 1914 r. podpisał dekret rozpoczynający jej proces beatyfikacyjny, a 14 sierpnia 1921 r. papież Benedykt XV potwierdził heroiczność cnót sługi Bożej, wygłaszając przy tej okazji przemówienie poświęcone pozostawionej przez Teresę z Lisieux drodze „dziecięctwa duchowego". 29 kwietnia 1923 r. papież Pius XI ogłosił ją błogosławioną. Dwa lata później 17 maja 1925 r., ten sam papież kanonizował ją w bazylice św. Piotra wskazując na jej cnoty oraz oryginalność zostawionej przez nią doktryny.

Na prośbę biskupów misyjnych 14 grudnia 1927 r., ten sam papież ogłosił św. Teresę z Lisieux główną patronką misji katolickich, obok św. Franciszka Ksawerego. Była ona pierwszą mniszką, która zgłosiła się do klasztoru karmelitanek w Hanoi. Ustalenia trwały jednak zbyt długo i Teresa zachorowała na gruźlicę, która doprowadziła ją do śmierci. W roku 1944 Pius XII ustanowił św. Teresę drugą, obok św. Joanny d'Arc, patronką Francji (...).
W 100. rocznicę śmierci św. Teresy od Dzieciątka Jezus, 19 stycznia 1997 r. Jan Paweł II ogłosił ją doktorem Kościoła - razem z Teresą z Avili i Katarzyną ze Sieny. Doktrynę św. Teresy z Lisieux papież zawarł w liście apostolskim „Divini amoris scientia" (...).

Miejscowość: Włocławek