„Pięć tygodni w balonie”
Napisana w Paryżu w roku 1862, była pierwszą powieścią Verne’a popularyzującą naukę. Wydawcy, do których autor zwrócił się z rękopisem, odmówili druku powieści nowego gatunku. Ostatecznie ukazała się w wydawnictwie Pierre'a Jules'a Hetzela, z którym Juliusz Verne podpisał pierwszy z wieloletnich kontraktów otwierający mu drogę do sławy. Pierwsze książkowe wydanie polskie ukazało się w roku 1873.
Trzech Brytyjczyków: Anglik – doktor Samuel Fergusson, Szkot – myśliwy Dick Kennedy oraz służący doktora Joe, odbywają przelot nad Afryką w skonstruowanym przez Fergussona balonie. Trasa ich podróży prowadzi ze wschodu na zachód afrykańskiego kontynentu. Jednym z celów jest odkrycie źródeł Nilu oraz poznanie nieznanych jeszcze w tamtych czasach obszarów Afryki.
Autor tworzył głównie niezwykle ciekawe powieści podróżnicze i historyczne, geograficzne, kryminalne, ale również sztuki teatralne oraz wiersze. Verne wiele podróżował po świecie, jednak zdecydowanie mniej niż bohaterowie jego książek. Odwiedził 15 krajów Europy oraz odbył jedną podróż przez Ocean Atlantycki do Stanów Zjednoczonych i Kanady.
Juliusz Verne uwielbiał czytać. Z literatury czerpał wiele wskazówek geograficznych i technicznych, jakie wykorzystywał w pisaniu własnych powieści. Stworzył duży zbiór fiszek z najważniejszymi informacjami na ten temat. Wielką pasją Verne’a było żeglarstwo i miał na własność trzy łodzie (kolejno St. Michel I, II, III), na których często tworzył i uwielbiał przebywać. Został pochowany 24 marca 1905 roku na cmentarzu La Madeleine w Amiens.
Wszystkie utwory Juliusza Verne’a, praktycznie od samego początku ich publikowania, były przekładane na język polski przez różnych tłumaczy. Do najpopularniejszych i najbardziej znanych zalicza się, m.in.: „W 80 dni dookoła świata”, „Dwadzieścia tysięcy mil podmorskiej żeglugi”, „Piętnastoletni kapitan” czy „Tajemnicza wyspa”. Wiele z jego dzieł doczekało się również ekranizacji.