Lód na Merkurym pod lupą uczonych

Na Merkurym - planecie, która krąży najbliżej Słońca i na której panują ekstremalnie wysokie temperatury jest więcej lodu niż dotąd sądzono. Takie są wyniki najnowszych badań przeprowadzonych na podstawie danych dostarczonych przez próbnik MESSENGER.

Wprawdzie sonda zakończyła swoją misję w 2015 roku, ale owoce jej pracy są analizowane do dziś. Oceniono, że lód na Merkurym gromadzi się od blisko 50 milionów lat. W obszarach biegunowych jego pokrywa ma grubość dochodzącą nawet do 50 metrów. Brak atmosfery sprawia, że Merkury – w odróżnieniu od Marsa - nie posiada klasycznych czap lodowych. Mimo to, lodu na powierzchni Merkurego jest całkiem sporo.

Skąd się wziął? Naukowcy przypuszczają, że został on tam przyniesiony przez bogate w wodę komety (i częściowo planetoidy). Zespół uczonych z uniwersytetu w stanie Maine (USA) doszedł też do wniosku, że lód dostarczony tym sposobem na Merkurego pozostaje tam w stanie dosyć stacjonarnym - jego ilość niewiele się zmienia. Ciepło pochodzące z gruntu otaczającego głębokie kratery pozwala wprawdzie na pewne ruchy merkuriańskich lodowców, ale są one nieznaczne.

Fakt istnienia zamrożonej wody na planecie tak bliskiej Słońcu może wydawać się nam zaskakujący, ale weźmy pod uwagę, że Merkury jest planetą o znikomo małym nachyleniu osi obrotu względem płaszczyzny swej wokółsłonecznej orbity. Oznacza to, iż jego bieguny nie są bezpośrednio oświetlone promieniami Słońca, zaś dna najgłębszych kraterów okołobiegunowych są zawsze skryte w cieniu. Dodatkowo, planeta nie posiada praktycznie żadnej atmosfery, więc w jej zacienionych strefach panuje temperatura znacznie poniżej zera umożliwiając utrzymywanie się lodu.